چانڊوڪيءَ جي ٻک ۾ گھُلي ڏکڻ ھير،
تنھنجي يادن جھير، ڏنا منھنجي روح کي.
چانڊوڪيءَ جي ٻک ۾، مُھين جا آثارَ،
سڏڪي سڏين پيا سنڌي اسان لئه ويچار،
ڌارين جي يلغار، سونھن کسي آھي الا.
چانڊوڪيءَ ٻک ۾، مٺڙو مٺڙو ٻول،
منھنجو روح نه رول، ٻاڙو ٻولي او پرين.
چانڊوڪيءَ جي ٻک ۾ درديلو آلاپ،
سُڻا ٿو چُپ چاپ، پرديسيءَ جي بانسري.