پريت جي نگريءَ منجھان،
جيءَ کي جلاوطن ڇو ٿي ڪرين.
سونھن جي پوڄا ڪندڙ ھِن
پيار جي پورھيئي ڪندڙ ھِن
جيءَ کي جلاوطن ڇو ٿي ڪرين.
ھي تپيل سنسار سارو،
ڪو به ناھي ٻيو سھارو،
جيءَ کي جلاوطن ڇوٿي ڪرين.
ڇو ڌِڪين اوڙاھ ڏي ٿي،
ڇو تَڪين ٻي راھ ڏي ٿي،
جيءَ کي جلاوطن ڇو ٿي ڪرين.
پيار جو ڇَپر اُکيڙي،
نفرتن کي تون سيھڙي،
جيءَ کي جلاوطن ڇو ٿي ڪرين.
توسان چاھت جو ڳانڍاپو،
ڏي تون ”گوھر“کي جياپو،
جيءَ کي جلاوطن ڇو ٿي ڪرين.
*