پنھنجي صوفي نگاھن جي وطن ۾
اَجھو ڏئي ڪر کڻي آباد مون کي
آھي دردن جو گھيرو چئوطرف کان
سگھو لھ سار ٽڪرا ٿي ويندوسانءِ
سنڌ وانگي سڙان پيو جان منھنجي
لوڪ وڇونءَ جيان پل پل ڏنگي ٿو
جھڙو ڀي آھيان تنھنجو تنھنجو آھيان
منھنجو خانه بدوشي روح مٺڙي
تو لئه آتو ازل کان ڪاش ! ڄاڻين
مون تنھنجي پيار جي پرچار ڪئي آ
سدا ڪئي آ سچائيءَ سان ڪئي آ
شال پيغام چاھت جو سڃاڻين
عشق جي واٽ ڪاوا ھن دڳن ۾
اڃان رت آ رھيل منھنجي رڳُن ۾
سڄي دنيا جي خوشبو ھڪ طرف تي
نه مٽ آھي! جيڪا تنھنجي چڳُن ۾!
ھي جيڪو عشق توسان ڪيو آ
پَتو ناھي ته ڇا انجام ٿيندو
توجه ڏي توکان ٿيون ڌيان طلبين
منھنجي سِڪڻين اکين جو سوال آھي
پيار سڪ سان ڏئي ڪر شاد مون کي
نه ڪر ڪابل جيان برباد مون کي
امن جي ديس جي او سونھن راڻي
پنھنجي صوفي نگاھن جي وطن جون
کول تون سرحدون مون لاءِ ھاڻي............