ھي رات کٽي ويندي،
پر سور نه ھي کٽندا، ۽ باک ڦٽي پوندي.
اک ٻوٽ ڪندي لمحا،
گذريا ھي مٺي توسان، سي ڪيڏا ھئا پيارا.
عادت نه مَٽي اکڙين،
جنھن وقت ڏسن تو کي،سجدا ۽ سلامي ڪن.
ڇا ٿي ھي ڪرين سُھڻي،
پنجاپ جيان ڇالئه ٿي پيار ڦرين سُھڻي.
تون ساھ جي رڳ وانگي،
مون لاءِ اھم آھُين، آزاديءَ دڳ وانگي.
*