ھوءَ ڪيڏي پاٻوھ مان گل پئي ٽاڪي،
اُجري چادر تي ، سڪ سان اوتي سونھن پئي.
اچي ڇاتيءَ لاءِ، مومل تنھنجون جھوريون،
مينڌرا مھڪاءِ ، خوشبوءَ سان تون ڪاڪ کي.
آس رکي آ مون ڪيو، پنھل تولئه پنڌ،
ٿڪا مور نه سَنڌ، ڪھي اچان پئي ڪيچ ڏي.
تنھنجي مُشڪي ٻانھن ۾ چانديءَ جون چوڙيون،
توکي ٺھن ٿيون،سڀ کان سُھڻيون سانوري.