سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت پاران :
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”مُنهن موڙي ڇڏيئي“ اهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب مرحوم گوهر گُل ڳورڙ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
گوھر گل جي شاعريءَ ۾ محبوبه جو ۽ ڌرتيءَ جو چٽيل عڪس ان ڳالھ کي ثابت ٿو ڪري ته گوھر ڌرتيءَ ۽ سرتيءَ جو شاعر ھو. ھن جي من ۾ نفرت جو ٻج ئي نه ھو. ھن سدائين ماڻھپي ۽ پيار جو ٻج ڇٽيو، مرڪندي گذاريو. ايتري قدر جو تڪليف ھوندي به ڪنھن کي به تڪليف محسوس نه ڪرائي سگھيو.
هي ڪتاب جنسار پبليڪيشن، ميهڙ پاران 2018ع ۾ ڇپايو ويو آهي. ٿورائتا آهيون نماڻي صديق مهيسر جا جنهن ڪتاب سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ لاءِ موڪليو.
محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
جنسار پبليڪيشن جو ڪتاب نمبر 04
مرحوم و مغفور مرحوم گوهر گل ڳورڙ کي منظوم ڀيٽا
زبان شرين سُخن شرين نرالو دلنشين آهي.
تون مون کي مٺي آھين، ھن سنڌ وطن وانگي
سھي نه جيڪي سگھان مان اھڙا نه درد ڏي تون
اکين دوزخ اکين جنت، سڃاتي
تِترَ جون ٻوليون وڻندڙ پرن جا،رنگ موھين ٿا
تو کي پاتل ڦولاريل سرنھن جيان وڳو
پنھنجي صوفي نگاھن جي وطن ۾
اڃان غلاميءَ جي گَپ چمبڙيل،
گلابن جي وطن ۾ تون رھين ٿي،
بائيبل جي نغمي جھڙا ٽھڪ ٿئي،
ويس تنھنجو رات جي تارن جيان،
نه آھي درد منھنجي جي ڪا سرحد،
تون وڃين ٿو پيو ڄامشوري پڙھڻ،
تنھنجي ڪنوارن چپن جون ادائون
تون سنڌ پري منھنجي آھين،تون ماڪ کان وڌ اُجري آھين،
ساجن جنھن سان ڪو نه نڀائي،
ھُئي ھُئي تنھنجي مرڪ پياري،
مُرڪ تنھنجي آ باک جو منظر،
عِشق اکين ۾، عِشق رَڳن ۾،
ٽاڪ منجھند جو لُڪ لڳي پئي،
عزيزو منھنجا چاڪ چوليو متان،
ويو جو وقت گذري ڇڏ انھي ءَ کي،
ادبي داداگيرن پنھنجا دنگ ڪڍيا،
ڇا تو سان پيار جو اظھار ڪريان؟
ھي خماريل چيرويون تنھنجون اکيون،
اڪثر سياستدان وڪائو مال جيان،
ساون کيتن جيئن سونھري ويس ڍڪيو
ڌرتي سونھن، پريت ۽ طبقاتي پيڙا،
اکين ۾ زندگيءَ جا رنگ وڻندڙ،
حجر اسود جيئن ڪعبي سان جُڙيل،
گگھ اوندھ مثل آءُ تون روشني،
ڦوھ جوڀن ۾ ڪُسي وئي سونھن آ
تو ڏني جا خواب ۾ مون کي چُمي،
طورسينا جبل وانگي جلي مون،
ڇو نه منھنجون التجائون تو ٻڌيون،
تو سدا کلندي ڏٺو آھي مون کي،
تنھنجي ويجھو آيس تو ويساھ ڏنو،
ڪاري ڪامڻ جي وائرس جيان آ ضدي،
بند اکين ۾ تنھنجو تصّور ئي آھي
منھنجي رت ۾ بغاوت ڊڪي ٿي پئي،
جنگي قيدي جھڙو جياپو منھنجو آ،
ھڏڪي تنھنجي نانءُ وٺڻ سان مرڪي پئي،
چنڊ مٺيءَ جي گج جي ٽاڪيل ڪاون ۾،
ھاءِ وڇوڙا ٽٽندا جوڙا آءُ نه تون
تون ڇا ڄاڻين باک ڦٽيءَ جي منظر کي،
چوڙيون تنھنجي ٻانھن چمڻ سا ن مرڪي پيون،
سڀ لئه گھاٽي ڇانوَ ۽ مون لئه نٽھڻ آن،
ڪارا تر ٻئين تنھنجي ڪنڌ ۽ کاڏيءَ جا،
منھنجي ذھن ۽ سوچ تصّور ۾ تون ئي،
سنڌ ۽ سنڌ واسين جي حقن لئه جنھن نه لکيو،
ھاءِ سوزڪي ڪار اڇي رنگ جي تنھنجي،
ھونءَ ته اسان جو ميل بظاھر نا ممڪن،
منھنجي دل پنجاپ جيان خوشحال نه آ،
حُسين تنھنجي صبر تان صدقي حُسين تون بي مثال آھين،
چڱي جنگ ناھي امن لئه اٿو،
سونھن پريءَ جي پوتي ڀرٿ ڀريل موھيو،
چوي لوڪ ڇا ڀي نه پرواھ ڪا
منھنجي ڪوجھي مستقبل کي سھڻو ڪر،
سنڌ آ ٽاڪيل ساھ ۾ سنڌ نه مون کان ڏور
ميان تو وٽ ماڻھپو مانگھو ڇا لاءِ،
ھي جا مند بھار جي، خوشين کان خالي،
سدا رھين مصروف تون انٽر نيٽ تي جيئن،
حق جي حقيقت ، حق حقدارن کان پري،
بڻجي ويٺا ھن جيڪي راکا عوامي،
ڀرٿ ڀريندي آر سان،ٽاڪيئي گل رومال،
ھي جي تنھنجا نيڻ ھن،فطرت جو احساس،
تون جي ڪمپيوٽر مٿان ، سڄو ڏينھن جھُڪيل،
ڏکڻ ايشا ڇا سڄي دنيا ۾ بارود،
ھي جا تنھنجي سونھن آ اونداھيءَ ۾ لاٽ،
چنڊ پرينءَ جي باغ جي، چمبيلي وَل تي،
ھوءَ ڪيڏي پاٻوھ مان گل پئي ٽاڪي،
چانڊوڪيءَ جي ٻک ۾ گھُلي ڏکڻ ھير،
چانڊوڪيءَ جي ٻک ۾ ننڊ نه آئي آ،
مورپکيءَ جي کنڀ جيان،تنھنجو ويس حَسين،
رڳو اي ميلون، ڪرين انٽرنيٽ تي،
ھي سياري جي شام ۽،لھندڙ سج منظر،
شال ھي ڄاڻين تون مٺي، ڪيڏو توسان چاھ،
ھي جي موڪل ،ڏينھڙا،توبن گُذرن ٿا،
ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا
ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي
ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.
