اجنبي شھر جي عورت
مان لڳاتار انھيءَ بيحد حَسين عورت ڏانھن ڏسي رهيو هئس تہ، انھيءَ عورت جي نظر مون تي پئجي وئي ۽ هوءَ مون ڏانھن ڏسندي مرڪي پئي. انھيءَ کان پھرين جو مان سندس مرڪ جي جواب ۾ ڪو ردعمل ظاهر ڪيان، انھيءَ عورت مون ڏانھن اچڻ شروع ڪيو تہ، منھنجي دل جي ڌڙڪڻ وڌي وئي.
خوبصورت عورت ويجهو اچي منھنجي ڀرسان بينچ تي ويھي، پنھنجي موبائل فون ڪڍي مون سان گڏ هڪ سيلفي ٺاهِي ورتي.
مون هن ڏانھن ڏسندي حيرت سان پڇيو، ”توهان کي مون ۾ ڪھڙي خوبي نظر آئي جو توهان مون سان گڏ سيلفي ڪڍي ورتي، محترما!؟“
خوبصورت عورت پنھنجو نرم ۽ نازڪ هٿ منھنجي هٿ مٿان رکندي وراڻيو، ”ڪجهہ ماڻھن کي پنھنجين خوبين جي خبر ناهي هوندي پر اهي خوبيون ڪڏهن ڪڏهن ڪنھن ٻئي انسان کي نظر اچي وينديون آهن....!“
مون ڪو جواب ڏيڻ بجاءِ پنھنجي هٿ مٿان پيل سندس نازڪ، نفيس ۽ سھڻي هٿ ڏانھن ڏٺو.
عورت منھنجي هٿ کي زور ڏيندي مرڪي چيو، ”هڪ سيلفيءَ جي بدلي ۾ توهان مون سان گڏ جيتريون تصويرون چاهيو ڪڍي سگهو ٿا.“
مون پنھنجي موبائل فون ڪڍي هن سان گڏ ڪجهہ سيلفيون ٺاهيون ۽ پوءِ ڀرسان گذرندڙ هڪ شخص کي پنھنجي موبائيل فون ڏئي تصويرون ڪڍڻ لاءِ چيم. انھيءَ شخص خوبصورت عورت سان گڏ منھنجيون ڪيتريون ئي تصويرون ڪڍيون ۽ موبائيل فون مون کي واپس ڏني. مون پنھنجي موبائيل فون وٺي بيحد حَسين عورت سان گڏ نڪتل تصويرون ڏسڻ جي ڪوشش ڪئي تہ، عورت مون کي روڪيندي چيو، ”تصويرون تہ تون پوءِ بہ ڏسي سگهين ٿو، تو وٽ جيترو وقت آهي، اهو مون سان گڏ گذاري وٺ.“
مون پنھنجي موبائل فون کيسي ۾ رکي مرڪي هن ڏانھن ڏٺو.
عورت پڇيو، ”مسافر آهين؟“
وراڻيم، ”ها، چئن ڏينھن کان توهان جي ملڪ ۾ گهمي رهيو آهيان.“
پڇيائين، ”ڪٿي رهيل آهين؟“
بينچ جي پاسي ۾ پيل پنھنجي سفري بيگ ڏانھن اشارو ڪندي چيم، ”منھنجو ڪوبہ ٺڪاڻو ناهي!“
حَسين عورت مرڪي وراڻيو، ”تہ پوءِ اڄ رات تنھنجو ٺڪاڻو منھنجي گهر ۾ آهي.“
مون هاڪار سان ڪنڌ لوڏيو ۽ سھڻي عورت جي گلابي چھري ڏانھن ڏسندي پنھنجي اندر ۾ گلاب ٽڙندي محسوس ڪيا.
عورت اٿي تہ مان پنھنجو سفري بيگ کڻي ساڻس گڏ هلڻ لڳس. ڪجهہ فاصلي تي موجود سندس ڪار ۾ ويٺاسين تہ عورت چيو، ”منھنجو گهر شھر کان ڪجهہ پرتي آهي.“
وراڻيم، ”مان تہ سياح آهيان، نڪتو ئي سفر خاطر آهيان.“
ڪار ڊرائيو ڪندي هوءَ مرڪي پئي.
سج لھڻ کان پوءِ اسان شھر کان پرتي انھيءَ فارم هائوس ۾ پھتاسين، جتي هوءَ اڪيلي رهندي هئي.
عورت مون کي هڪ اونداهي ڪمري ۾ ويھاري چيو، ”مان جنريٽر هلائي اچان ٿي.“
عورت ڪمري کان ٻاهر نڪري وئي تہ، مون پنھنجي موبائل فون ڪڍي، جيئن انھيءَ بيحد حَسين عورت سان گڏ نڪتل پنھنجيون تصويرون ڏسان. مون جيئن ئي فون فوٽو گيلري ۾ تصويرون ڏٺيون تہ ڇرڪي پيس ۽ منھنجا لڱ ڪانڊارجي ويا. سمورين تصويرن ۾ سھڻي عورت بجاءِ مون سان گڏ هڪ انساني ڍانچو موجود هو...!
مون هڪدم پنھنجي موبائيل فون جي ٽارچ ٻاري تہ جيئن انھيءَ ڪمري منجهان نڪري وڃان پر ٽارچ جي روشني ٿيڻ کان پوءِ مون ڏٺو تہ، انھيءَ ڪمري ۾ هاڻي ڪوبہ دروازو نہ هو ۽ نہ ئي ڪا دري هئي، جنھن منجهان ٻاهر نڪري سگهجي، فقط چار ديوارن ئي هيون! ۽ پوءِ... هڪ ديوار منجهان اها عورت مون کي اندر ايندي نظر آئي...!