ٽيون دوست
ٻن دوستن حسرت سان ٿڌو ساھہ کڻي هاڪار سان ڪنڌ لوڏيا ۽ ٻنھي کيس بي دليءَ سان واڌايون ڏنيون. ٽئين دوست ڪوبہ ردعمل ظاهر نہ ڪيو.
نواب ٽئين دوست جي خاموشيءَ کي نظرانداز ڪري، وڌيڪ رازداريءَ سان چيو، ”توهان ٽئي منھنجا دوست آهيو. مان چاهيان ٿو تہ منھنجي ڪرسيءَ منجهان توهان ٽئي بہ فائدو حاصل ڪيو.“
ٻن دوستن جون واڇون کُلي پيون. ٽيون وري بہ خاموش رهيو.
نواب وري بہ ٽئين دوست جي خاموشيءَ کي نظر انداز ڪري، ڪجهہ سوچي چيو، ”جيڪڏهن توهان منھنجي لاءِ ڪم ڪيو تہ مان توهان کي دولتمند ڪري ڇڏيندس.“
هڪ دوست چيو، ”دولتمند ٿيڻ لاءِ مان توهان جي حڪم جو غلام ٿيڻ لاءِ تيار آهيان.“
ٻئي دوست، پھرين دوست ڏانھن اشارو ڪري هڪدم چيو، ”دولت خاطر مان اهو سڀ ڪجهہ ڪرڻ لاءِ بہ تيار آهيان، جيڪو هي نہ ڪري سگهندو...“
نواب ٽئين دوست ڏانھن ڏسي پڇيو، ”تون ڇو چپ آهين؟“
ٽئين دوست وراڻيو، ”مان ڪجهہ ڳالھائڻ کان اڳ ۾ دعا جا هَٿَ کڻڻ چاهيان ٿو.“ اهو چئي ٽئين دوست دعا لاءِ هٿ کنيا تہ نواب ۽ ٻن دوستن بہ دعا گهري.
دعا کان پوءِ ٽئين دوست، نواب ۽ ٻن دوستن ڏانھن ڏسندي چيو، ”مان هن ميٽنگ ۾ آخر تائين فقط ان ڪري ويٺو هئس تہ، مون کي توهان ٽنھي سان، توهان جا ضميرَ مري وڃڻ جي تعزيت ڪرڻي هئي!“
اهو چئي ٽيون دوست اٿي هليو ويو.
انھيءَ ٽئين دوست جو نالو گامون هو.