دوربين
مون دوربين وسيلي پھاڙ جي ڀرپاسي ۾ موجود انساني آبادين ڏانھن ڏٺو. وڏي پھاڙ جي چئني پاسي بنيادي ضرورتن کي بنا انساني آبادي موجود هئي!
مون پرتي ميداني علائقي ڏانھن نھاريو، جتي هر طرف هيڻن حالن وارا انسان موجود هئا. عورتون پاڻيءَ جي ڳولا ۾ پريشان هيون ۽ انھن جا مٽيءَ هاڻا ٻار انگ اگهاڙا هئا!
مون صحرا طرف نظر ڦيرائي، جتي شڪاري مورن ۽ هرڻن کي ماري رهيا هئا. صحرائي ڳوٺن ۾ معصوم ٻارڙا غذائي کوٽ ۽ بيمارين سبب تڙپي تڙپي مري رهيا هئا!
مون چئني ڏسائن ۾ پنھنجي ديس جي شھرن ڏانھن ڏٺو. سڀني شھرن ۾ بدامني ۽ گندگي ڦھليل هئي. گندگيءَ ۽ ڌپ سبب ماڻھو مختلف بيمارين ۾ مبتلا هئا!
مون پنھنجي پرڳڻي جي گاديءَ واري شھر طرف نھاريو. شھر جي زمين تي قبضا گيرن گهڻ ماڙ عمارتون ٺاهي، روشنين جي شھر کي ڪنڪريٽ جو جهنگ بڻائي ڇڏيو هو، جنھن ڪري هوائون شھر کان رُسي ويون هيون ۽ شھر واسي ساھہ کڻڻ ۾ تڪليف محسوس ڪري رهيا هئا!
مون پرڳڻي جي گاديءَ واري شھر کان اڳتي سمنڊ طرف نھاريو. سمنڊ جي گدلي ٿيل ڪناري کان پرتي، ٻيٽن تي ڌارين لاءِ نوان شھر ٺاهڻ لاءِ قبضا ٿي رهيا هئا ۽ ڌرتيءَ ڌڻين کي ٻيٽن جي ويجهو اچڻ کان بہ روڪيو پئي ويو!
مون پرڳڻي جي گاديءَ واري شھر ۾ موجود حڪمران جي محل ڏانھن ڏٺو. پرڳڻي جي حڪمران ۽ سندس واڳ ڌڻيءَ سميت ڪجهہ وزير فقط ڳالھيون ڪري رهيا هئا ۽ ٻيا سڀئي وزير، مشير ۽ درٻاري ننڊ پيا هئا!