ڏهين فيبروري
هڪ رات جي ڊگهي سفر کان پوءِ مان سفاري پارڪ پھتس. سڄو ڏينھن جانورن جو مشاهدو ڪرڻ کان پوءِ، سفاري پارڪ مان ئي مون شام جي وقت پنھنجي سمارٽ فون وسيلي آن لائين ٽڪيٽ بڪ ڪرائي ۽ سج لھڻ واري وقت سفاري پارڪ جي ويجهو نيم ويران ننڍڙي ريلوي اسٽيشن تي پھتس. انھيءَ اسٽيشن تان مون کي ريل رستي، ڀر واري ٻئي ملڪ روانو ٿيڻو هو.
مان مقرر وقت کان ٽي ڪلاڪ اڳ ۾ ريلوي اسٽيشن پھتس، جتي ٻہ ٻيا سياح بہ ساڳئي ٽرين جي انتظار ۾ موجود هئا.
لڳاتار رولاڪين ۽ اوجاڳن سبب مون ڏاڍي ٿڪاوٽ پئي محسوس ڪئي. منھنجي نئين منزل ڏانھن ويندڙ ٽرين جي اچڻ ۾ اڃا ٽي ڪلاڪ هئا، تنھن ڪري مون پنھنجي سمارٽ فون ۾ الارم تي ٽائيم سيٽ ڪيو ۽ ريلوي اسٽيشن تي موجود هڪ سليپنگ ڪيپسول ۾ وڃي سمھي پيس.
مان الارم جي آواز کان سواءِ ئي جاڳيس. اڃا رات هئي پر محسوس ڪيم تہ مون گهڻي ننڊ ڪئي هئي. مون سليپنگ ڪيپسول کان ٻاهر نڪري پليٽ فارم جي ٻنھي پاسي نھاريو پر اهي ٻئي سياح مسافر نظر نہ آيا، جيڪي ساڳئي ريل ۾ روانا ٿيڻا هئا. شايد مون کي گهاٽي ننڊ اچي وئي هئي ۽ ٽرين اچي، هلي بہ وئي هئي!
انھيءَ ملڪ ۾ ريلوي جي مڪمل آٽوميٽڪ ڪمپيوٽرائيزڊ سسٽم سبب، ريلوي اسٽيشن تي عملي جو ڪو ماڻھو بہ موجود نہ هو ۽ هاڻي مان انھيءَ پليٽ فارم تي اڪيلو انسان موجود هئس.
مان پنھنجو سفري بيگ گهليندو هڪ بينچ تي وڃي ڪنڌ هيٺ ڪري ويھي رهيس. ڪجهہ دير کان پوءِ ڪو مشيني آواز ٻڌڻ سبب ڪنڌ کڻي نھاريم تہ، انساني جسم جھڙو هڪ روبوٽ مون ڏانھن اچي رهيو هو. روبوٽ منھنجي ڀرسان اچي چيو، ”سر، مھرباني ڪري پنھنجي سڃاڻپ ڪرايو.“
مون پنھنجي ملڪ جي حڪومت پاران جاري ڪيل پنھنجو سڃاڻپ ڪارڊ ۽ پاسپورٽ کيسي منجهان ڪڍي روبوٽ ڏانھن وڌايا پر روبوٽ اهي ڏسڻ بدران، پنھنجي هٿ جي تِري منھنجي ٻانھن جي ڪَرائيءَ تي رکي ڇڏي. روبوٽ جي هٿ منجهان ڪجهہ روشنيون نڪتيون ۽ پوءِ روبوٽ منھنجي ٻانھن تان پنھنجو هٿ کڻي چيو، ”حيرت آهي تہ توهان وٽ پنھنجي سڃاڻپ جا ڊاڪيومينٽس موجود ناهن.“
مون پنھنجي ملڪ جي حڪومت پاران جاري ڪيل پنھنجو سڃاڻپ ڪارڊ ۽ پاسپورٽ روبوٽ جي هٿ ۾ ڏيندي چيو، ”هي آهن منھنجي سڃاڻپ جا ڊاڪيومينٽس!“
روبوٽ منھنجو سڃاڻپ ڪارڊ ۽ پاسپورٽ ڏسي چيو، ”سر، ڪاغذ جو دور گذري چڪو آهي. هاڻي انساني جسم اندر لڳل چِپ (Chip) ۾ هر ماڻھوءَ جا سڀ ڊيٽا موجود هوندا آهن.“
مون سخت ڪاوڙ منجهان وراڻيو، ”مون اڄ شام جي وقت ئي هن ريلوي اسٽيشن تان سفر ڪرڻ لاءِ آن لائين بڪنگ ڪرائي هئي!“ اهو چئي مون پنھنجي سمارٽ فون ڪڍي ۽ آن لائين بڪنگ جو عڪس روبوٽ کي ڏيکاريو.
روبوٽ منھنجي سمارٽ ڏانھن ڏسي وراڻيو، ”سر، توهان جي انھيءَ قديم فون ۾ آن لائين بڪنگ جي تاريخ تہ بلڪل ٺيڪ، ڏهين فيبروري آهي پر اها هڪ صدي اڳ جي تاريخ آهي.“
مون روبوٽ جي ڳالھہ کي رد ڪرڻ لاءِ پنھنجي فون ۾ موجود ڪئلينڊر کوليو تہ، منھنجي آن لائين ٽڪيٽ ۽ ڪئلينڊر جي تاريخ ۾ واقعي هڪ صديءَ جو فرق موجود هو!