انصاف جو دڪان
هڪ واپاري دڪان تي آيو. واپاريءَ تارازيءَ جي هڪ پُڙَ کي چانديءَ جي سِڪن سان ڀري ڇڏيو.
تارازيءَ جي پويان ويٺل اڇي مٿي واري شخص، چانديءَ جي قيمت مطابق تارازيءَ جي ٻئي پُڙَ ۾ انصاف وجهي، تورَ ڪري واپاريءَ کي ڏئي ڇڏيو.
واپاري، دولت سان انصاف خريد ڪري بي فڪر ٿي هليو ويو.
هڪ دولتمند ماڻھو دڪان تي آيو. دولتمند ماڻھوءَ تارازيءَ جي هڪ پُڙَ کي سونَ جي سِڪن سان ڀري ڇڏيو.
تارازيءَ جي پويان ويٺل اڇي مٿي واري شخص، سونَ جي قيمت مطابق تارازيءَ جي ٻئي پُڙَ ۾ انصاف وجهي، تورَ ڪري دولتمند ماڻھوءَ کي ڏئي ڇڏيو.
دولتمند شخصُ، دولت سان انصاف خريد ڪري بي فڪر ٿي هليو ويو.
هڪ امير دڪان تي آيو. امير تارازيءَ جي هڪ پُڙَ ۾ ايترا هيرا جواهر وڌا جو اُهي تارازيءَ جي پُڙَ کان بہ ٻاهر نڪري آيا.
تارازيءَ جي پويان ويٺل اڇي مٿي واري شخص، هيرن جواهرن جي قيمت مطابق تارازيءَ جي ٻئي پُڙَ ۾ انصاف وجهي، تورَ ڪري امير کي ڏئي ڇڏيو.
امير، دولت سان انصاف خريد ڪري بي فڪر ٿي هليو ويو.
هڪ غريب ماڻھو دڪان تي آيو ۽ انصاف جي اميد سان تارازيءَ ڏانھن ڏسڻ لڳو.
تارازيءَ جي پويان ويٺل اڇي مٿي واري شخص، غريب ماڻھوءَ کي تارازيءَ ۾ ڪجهہ وجهڻ جو اشارو ڏنو.
غريب ماڻھوءَ چيو، ”منھنجو پيٽ ۽ کيسو، ٻئي خالي آهن. انصاف جي تارازيءَ ۾ وجهڻ لاءِ مون وٽ ڪجهہ بہ ناهي!“
تارازيءَ جي پويان ويٺل اڇي مٿي واري شخص وراڻيو، ”دڪان بند ٿيڻ جو وقت ٿي ويو آهي!“
تارازيءَ جي پويان ويٺل اڇي مٿي واري شخص، غريب ماڻھوءَ کي دڪان مان ٻاهر ڪڍي، انصاف جي دڪان جو در بند ڪري ڇڏيو!