تاريخ، فلسفو ۽ سياست

جيـڏي وڏي سـوچ تيڏي وڏي ڪاميابي

هي ڪتاب جاگيرداراڻي ۽ غلاماڻي نفسيات ۾ پلجندڙ ۽ محرومين جي ڌٻڻ ۾ ڦاٿل ماڻهن کي ان نفسيات ۽ محرومين جي نتيجي ۾ پيدا ٿيل منفي ۽ ڇسي سوچ کان آجو ڪرڻ جو هڪ بهترين رهنما آهي.
هي ڪتاب وڏي سوچ سوچڻ جي رهنمائي ڪري ٿو جنهن سان ماڻهوءَ جي سوچ وشال بڻجي ٿي، هو ڪائناتي سوچ جو انداز اپنائي ٿو ۽ وڏي مقصد لاءِ جيئڻ جي راهه تي هلڻ جو روادار بڻجي ٿو.
Title Cover of book جيـڏي وڏي سـوچ  تيڏي وڏي ڪاميابي

ڪنهن ڪم کي ڪرڻ جي عادت وجھڻ جي لاءِ هنن ٻن مشقن کي ورجايو

ڪم ڪرڻ لاءِ جوش ۽ جذبو پيدا ڪريو
جڏهن اوهان کي يقين هجي ته ان ڪم جو ٿيڻ ضروري آهي ته هڪدم ان ڪم کي شروع ڪري ڏيو. پنهنجي پاڙيسرين جو خيال رکو. انهن جي باري ۾ لاپرواهي اختيار نه ڪريو. پنهنجي علائقي جي ڀلائي لاءِ ڪم ڪريو.
هيريءَ پنهنجي ڪجھه دوستن کي گڏ ڪيو ۽ انهن کي چيو: اسان جي علائقي ۾ ڏاڍا لائق ماڻهو رهن ٿا. پر هتي ڪنهن شيءِ جي ڪمي آهي. انهيءَ ڪري اسان کي پنهنجي علائقي جي لاءِ ڪجھه ڪرڻ گھرجي.
هيريءَ جي انهيءَ عمل حيران ڪندڙ ڪاميابي حاصل ڪئي. هيريءَ ۽ سندس دوستن ملي ڪري ڪم ڪيو ۽ سٺي علائقي ۾ گل ۽ ٻوٽا لڳائڻ شروع ڪيا. ٻين ماڻهن به انهن جي مدد ڪئي. ۽ جلد ئي سڄو علائقو گلن ۽ ٻوٽن جي خوشبوءِ سان مهڪڻ لڳو. پوءِ انهن هڪ گارڊن ڪلب ٺاهي، ٻار جي کيڏڻ لاءِ ميدان ٺاهيو ۽ ترڻ جو هڪ تلاءُ ٺاهيو. هاڻي سندن ڪم جي گھڻي ساراهه ٿيڻ لڳي. سموري علائقي ۾ هڪ نئون روح ڦوڪجي ويو. هاڻي ماڻهو سندن علائقي ۾ سير ۽ تفريح جي لاءِ اچڻ لڳا. حقيقت هيءَ آهي ته ڪم جو شوق ڏاڍو حيرت ۾ وجھندڙ نتيجا ڏيکاريندو آهي. هڪ با عمل جنوني بڻجو.
رضاڪارانه ڪم ڪريو
ڪڏهن ڪڏهن اسان ڪو رضاڪاراڻو ڪم ڪرڻ چاهيندا آهيون، پر ڪري نه سگھندا آهيون. آخر ڇو؟
ڇو جو اسان ڊنل هوندا آهيون. انهيءَ ڪري اسان اهڙو ڪم نه ڪري سگھندا آهيون ته ماڻهو ڇا چوندا؟ ماڻهو اسان تي کلندا. انهن سببن جي ڪري ماڻهو پوئتي رهجي ويندا آهن.
رضاڪاراڻو ڪم اوهان کي ٽولن جي صورت ۾ ڪرڻ گھرجي. پهريائين توهان اهو ڏسو ته اوهان کي ڪهڙو ٽولو قبول ڪري ٿو؟ جيڪي ماڻهو اوهان تي چٿريون ڪندا آهن، اهي اوهان سان ساڙ ڪندا آهن.
رضاڪار ماڻهو ٻين کان مختلف ۽ اعلى هوندا آهن. انهن ماڻهن کي خاص توجھه ڏني ويندي آهي. اهي ماڻهو ٻين کان وڌيڪ اهم هوندا آهن. انهن ماڻهن کي پنهنجي اهليت ۽ قابليت ڏيکارڻ جا موقعا ملندا آهن. انهن کي ڪيترائي خاص ڪم ڪرڻا هوندا آهن.
رضاڪار ماڻهو ٻين ماڻهن جي ڀيٽ ۾ تمام گھڻو با عمل هوندا آهن. جيڪي ماڻهو سست هوندا آهن، اهي با عمل به نه هوندا آهن. انهيءَ ڪري هو ڪڏهن به رهنمائي ڪرڻ وارا نه ٿا بڻجي سگھن.