مقصدن کي آڏو رکو، اهي اوهان کي اڳتي وڌڻ ۾ مدد ڏيندا
ڪنهن منزل تائين پهچائڻ ئي مقصد آهي. منزل تائين پهچي وڃڻ خواب کان بهتر آهي. ڪنهن خواب کي عملي صورت ڏيڻ جو نالو مقصد آهي.
جڏهن ڪوئي شخص چوندو آهي ”مان چاهيان ٿو“، مان ڪري سگھان ٿو“ ته ان وقت ان جو مقصد ۽ منزل سندس آڏو گھڻي چٽي ۽ پڌري هوندي آهي.
جيستائين اوهان جو ڪو به مقصد ۽ منزل نه هوندي ته ڪو به قدم کڄي نه ٿو سگھجي ۽ نه ئي ڪجھه پلئه پئجي سگھي ٿو. مقصد کان سواءِ زندگي بي معنى آهي. اهڙا ماڻهو بلڪل نه ڄاڻندا آهن ته اهي ڪيڏانهن وڃي رهيا آهن ۽ نه ئي اهي ڪٿي پهچندا آهن.
جيئن زندگيءَ لاءِ هوا ضروري آهي، ائين ئي زندگيءَ جي لاءِ مقصد به ضروري آهي. مقصد کان سواءِ زندگي ڌڪن ٿاٻن کائڻ جو نالو آهي. پنهنجي زندگيءَ جي مقصد جو تعين ڪريو.
ڊيو هڪ ڪمپنيءَ ۾ 25 ڊالر في هفتي تي ملازم هو. 27 سالن جي عمر ۾ هو ان ڪمپنيءَ جو نائب صدر بڻجي ويو. جڏهن ته 30سالن جي عمر ۾ هو ان ڪمپنيءَ جو صدر هو. ان جو پنهنجي زندگيءَ جي مقصد جي باري ۾ چوڻ آهي ته اها ڳالهه اهم ناهي ته اوهان ڪٿي هئا، ڪٿي آهيو؛ پر اهم ڳالهه اها آهي ته اوهان ڪيڏانهن وڃڻ چاهيو ٿا؟
ترقي يافته ڪمپنيون ايندڙ ڏهن پندرهن سالن جي لاءِ رٿابندي ڪنديون آهن. وڏين وڏين ڪمپنين جا ايگزيڪيٽو ماهرن کان پڇندا آهن ته اڄ کان ڏهه سال پوءِ اسان جي ڪمپني جتي هوندي، ان جي بدران اسان ڇا ڪريو جو اها اڄ ئي انهيءَ مقام تي پهچي وڃي؟ ان کان پوءِ اهي ماهرن جي تجويزن تي عمل ڪري ڪمپنيءَ کي ڪيئي سال اڳتي وٺي ايند آهن.
جديد ڪارپوريشنون پنهنجي مستقبل جي رٿابندي ضرور ڪنديون آهن.
ڇا اوهان پنهنجي زندگيءَ جي رٿابندي ڪئي آهي؟ اسان مستقبل جي باري ۾ سوچي ڪري نهايت ئي شاندار سبق سکي سگهون ٿا. اسان پنهنجي زندگيءَ جي ايندڙ ڏهن سالن جي باري ۾ رٿا بندي ڪري سگھون ٿا. اوهان پنهنجي ذهن ۾ تصور ڪريو ته ايندڙ ڏهن سالن کان پوءِ اوهان ڇا هوندا؟ جيستائين اسان جي ذهن ۾ زندگيءَ جو مقصد نه هوندو، اسان ترقي نه ڪري سگھنداسين.
مان اوهان کي هڪ مثال ٻڌايان ٿو، جنهن سان اوهان کي خبر پوندي ته اسان کي مقصد کان سواءِ اصلي ڪاميابي ڇو نه ملندي آهي؟ هڪ ايف نالي نوجوان مون وٽ آيو. ان جو مسئلو هي هو ته هُو ڪهڙو ڪم ڪري؟ اهو نوجوان گھڻو ذهين ۽ مهذب هو. هُن چار سال اڳ ڪاليج جي تعليم مڪمل ڪئي هئي ۽ اڃا تائين شادي نه ڪئي هئائين.
مون هن کان پڇيو ته هاڻي هو ڇا ڪري رهيو آهي؟ ان جي تعليم ڪيتري آهي؟ هو ڇا ڪرڻ چاهي ٿو؟ ان جو خانداني پسمنظر ڇا آهي؟ مون کيس چيو، اوهان مون ڏانهن مدد جي لاءِ آيا آهيو، ٻڌايو، اوهان ڪهڙي نوڪري ڪرڻ چاهيو ٿا؟
هن مون کي جواب ڏنو، مون کي خبر ناهي ته ڇا ڪرڻ چاهيان ٿو؟ ان جومسئلو ڏاڍو سادو ۽ عام هو. جتي به نوڪريءَ جي لاءِ انٽرويو ڏيندو هو، ته کيس نوڪري نه ملندي هئي. دراصل هن وٽ ڪوئي مقصد ئي ڪونه هو. مان ان جي مدد ڪري سگھان پيو.
مون کيس صلاح ڏني ته اوهان هڪ رٿابندي جي نقطه نظر سان پنهنجي نوڪريءَ جي باري ۾ سوچي ٻڌايو. مسٽر ايف ٿوري دير منهنجي سوال تي غور ڪيو ۽ نيٺ چيائين: مان ٻين جهڙي نوڪري حاصل ڪرڻ چاهيان ٿو، جنهن ۾ پگھار سٺي هجي، سٺو گھر هجي، بس مون ٻيو ڪجھه نه سوچيو آهي. مون چيو: اها ته فطري ڳالهه آهي ته هر ڪو ماڻهو ائين ئي چاهيندو آهي. مون کيس چيو: جڏهن اوهان ڪنهن هوائي ڪمپنيءَ جي ٽڪيٽ خريد ڪرڻ ويندا ۽ ڪائونٽر تي ڪلارڪ کي اهو نه ٻڌائيندا ته اوهان کي ڪيڏانهن وڃڻو آهي، ته اهو اوهان کي ٽڪيٽ ڪيئن ڏيندو؟
انهيءَ ڪري جيستائين تون مون کي اهو نه ٻڌائيندين ته تون ڪهڙي قسم جي نوڪري حاصل ڪرڻ چاهين ٿو ته مان ان وقت تائين توهان جي مدد نه ڪري سگھندس.
ان ڳالهه تي مسٽر ايف سوچڻ لڳو. ٻن ڪلاڪن تائين اسان فقط مسٽر ايف جي زندگيءَ جي مقصدن جي حوالي سان ئي ڳالهايو. ان گفتگو مان مسٽر ايف سکيو ته اهم شيءِ زندگيءَ جي باري ۾ ڪا رٿا بندي ڪرڻي آهي.
ترقي يافته ڪمپنين وانگر اسان کي پنهنجي زندگيءَ جي لاءِ ايندڙ ڏهن سالن جي لاءِ رٿابندي ڪرڻ گھرجي. اوهان پنهنجي اهليت، هنرمندي ۽ قابليت سان جيڪو ڪجھه پيدا ڪندا، ان کي بهتر ڪري سگھو ٿا ۽ ڳري ملهه ۾ وڪڻي سگھو ٿا. اهو سڀ ڪجھه فقط ايندڙ سالن جي لاءِ رٿابندي ڪرڻ سان ئي ممڪن آهي. هيٺ ڏنل ٻن ڪمن ڪرڻ سان اوهان کي رٿابندي ڪرڻ ۾ مدد ملندي.
1. اوهان تصور ڪريو ته اوهان جو مستقبل ٽن شعبن تي مشتمل آهي. ڪم، گھر ۽ سماجي زندگي. اوهان پنهنجي زندگيءَ کي ان مطابق تبديل ڪريو.
2. پنهنجو پاڻ کان ٽي سوال ڪريو ۽ انهن جا بلڪل واضح جواب ڏيو
مان پنهنجي زندگيءَ ۾ ڇا ڪرڻ چاهيان ٿو؟ مان ڇا بڻجڻ چاهيان ٿو؟ ڇا ان سان مون کي اطمينان ملندو؟ اهڙيءَ طرح جي رٿا بندي اوهان جي رهنمائي ۾ مدد ڪندي.