آسمان جي بزار ڪا ڏسجي
ڪهڪشان جي قطار ڪا ڏسجي
چوڏسا گل ٽڙي پون جيڪر
ڇو نه موسم بهار ڪا ڏسجي
لڙڪ پنهنجي سنڀال ۾ رکجن
ڪين ڪنهنجي ميار ڪا ڏسجي
بي نظيرن جا سر پيا وڍجن
حوصلن جي ترار ڪا ڏسجي
تيز طوفان ڇو لٽي لهرون
تنهنجي سائر سنڀار ڪا ڏسجي
سائر حسين جي شاعريءَ ۾ پنهنجو رنگ آهي، هن جي رنگن جي ٻولي بہ نرالي آهي ۽ هن جي خيالن جو ڪينواس بہ آرٽيفيشل ناهي، رنگ برنگي خيال هن جي برش مان ٻڏي، احساسن کي پينٽ ڪن ٿا تہ اهڙي تہ شاندار تصوير ٿي جڙي پوي. سائر شاعريءَ ۾ نہ صرف پنهنجو درد بيان ڪيو آ پر پوريءَ سنڌ جو درد بہ بيان ڪيو آهي. سائر جي شاعريءَ ۾ درد، عشق، وڇوڙو، وصل، سنڌ سان محبت، بک، غربت، اميري، پيري، فقيري مطلب تہ هر موضوع سمايل آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو