پيار جو پيچرو وٺي هلجي
وصل جو وهڪرو وٺي هلجي
تنهنجي فتويٰ ڀلي هجي ڦاهي
تنهنجو ئي فيصلو وٺي هلجي
ڇو انڌيرن ۾ پاڻ پيا ڀٽڪون
عشق جو سوجهرو وٺي هلجي
هن ادب جي نفيس معمول ۾
ذات جو ڀروسو وٺي هلجي
پاڻ سائر گهرون ٿا آزادي
سنڌ جو تذڪرو وٺي هلجي
سائر حسين جي شاعريءَ ۾ پنهنجو رنگ آهي، هن جي رنگن جي ٻولي بہ نرالي آهي ۽ هن جي خيالن جو ڪينواس بہ آرٽيفيشل ناهي، رنگ برنگي خيال هن جي برش مان ٻڏي، احساسن کي پينٽ ڪن ٿا تہ اهڙي تہ شاندار تصوير ٿي جڙي پوي. سائر شاعريءَ ۾ نہ صرف پنهنجو درد بيان ڪيو آ پر پوريءَ سنڌ جو درد بہ بيان ڪيو آهي. سائر جي شاعريءَ ۾ درد، عشق، وڇوڙو، وصل، سنڌ سان محبت، بک، غربت، اميري، پيري، فقيري مطلب تہ هر موضوع سمايل آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو