نه ايڏي ڀڃ ڊاھ ڪر
تون جوڀن جي ٺاھ ڪر
وڃن لٽيو سنڌ پيا
اٿي تن تي ڪاھ ڪر
مٿان منهنجي مينگهه ٿي
اکيون هي وڻراھ ڪر
شرم واري ڌار اک
سياڻا ساڃاھ ڪر
نه ڪنهن تي تنقيد ڪر
تون رسمي واھ واھ ڪر
مريدياڻيون ڀي تڪين
شرم ، سائر شاھَ ڪر
سائر حسين جي شاعريءَ ۾ پنهنجو رنگ آهي، هن جي رنگن جي ٻولي بہ نرالي آهي ۽ هن جي خيالن جو ڪينواس بہ آرٽيفيشل ناهي، رنگ برنگي خيال هن جي برش مان ٻڏي، احساسن کي پينٽ ڪن ٿا تہ اهڙي تہ شاندار تصوير ٿي جڙي پوي. سائر شاعريءَ ۾ نہ صرف پنهنجو درد بيان ڪيو آ پر پوريءَ سنڌ جو درد بہ بيان ڪيو آهي. سائر جي شاعريءَ ۾ درد، عشق، وڇوڙو، وصل، سنڌ سان محبت، بک، غربت، اميري، پيري، فقيري مطلب تہ هر موضوع سمايل آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو