تسڪين وڃائي ٿي انڌوڪار پڳي آ
يادن جي تکي تيز ڪا تلوار پڳي آ
موسي‘ به مان ناهيان نه هتي طور ڪو آهي
جلون جي هتي پوءِ ڇو چمڪار پڳي آ ؟
يوسف به پڳو آھ ، زليخا به پڳي آ
هر مصر جي بازار خريدار پڳي آ
گلڙن جي مٿان ماڪ جا قطرا ٿي وسائي
هوءَ صبح جي هِيرُنِ جيان ، ٿي وسڪار پڳي آ
ڪو پيٽ نه پالي ٿو سگهي پنهنجو هتي ڪو
عمران جو دجّال جي سرڪار پڳي آ
ستَ ڀرم کڻي هنج ۾ وڏيري جي محل ۾
هڪ گرھ جي لئِه ماءُ ڪا بيمار پڳي آ
هر ظلم پڳو اوج تي سائر آ وڃي هت !
هن قوم ۾ ڄاڻان نه ڇو ماٺار پڳي آ !!