هوءَ جي هيل وري پوندي
دل جي جاءِ ٺري پوندي
هٿ هٿن سان جي ٽڪريو
تن ۾ آڳ ٻري پوندي
مظلومن جي دانهن تي
اڀ جي دل به ڏري پوندي
تو بن منهنجي جواني هاءِ
ڪاڳر جيئن ڳري پوندي
ڳالهاءِ نه ڪاوڙ ۾ تون
بڻجي ڳالهه ڄري پوندي
سائر دل جي سير اندر
سهڻي پاڻ تري پوندي
سائر حسين جي شاعريءَ ۾ پنهنجو رنگ آهي، هن جي رنگن جي ٻولي بہ نرالي آهي ۽ هن جي خيالن جو ڪينواس بہ آرٽيفيشل ناهي، رنگ برنگي خيال هن جي برش مان ٻڏي، احساسن کي پينٽ ڪن ٿا تہ اهڙي تہ شاندار تصوير ٿي جڙي پوي. سائر شاعريءَ ۾ نہ صرف پنهنجو درد بيان ڪيو آ پر پوريءَ سنڌ جو درد بہ بيان ڪيو آهي. سائر جي شاعريءَ ۾ درد، عشق، وڇوڙو، وصل، سنڌ سان محبت، بک، غربت، اميري، پيري، فقيري مطلب تہ هر موضوع سمايل آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو