سور کي سرمو ڪري پيو پائجي
هن اکين جو درد تنهن سان ڳائجي
حسن ربُ ، حسنِ ﷴ ، حسن ڇا؟
حسن جي آڏو اُڪو هارائجي
هي متاثر ٻوڏ جا ڀٽجن پيا
تن کي ٻچڙن سان سڏي کارائجي
اک روئي ٿي ڪراڙي جهور وئي
پيار جوڀن ان طرف موٽائجي
چنڊ تنهنجو ويو بدن بڻجي پرين
کيس تنهنجو حسن پيو پارائجي
سنڌ جو سائر سچو آهي سپوت
غير کي سائر هٿان مارائجي