اڄ ونڊي ڪي پيار پل ويهي رهون
اک وڇائي يار پل ويهي رهون
گل گلابي ماڪَ ۾ آلا ٿيا
پاڻ ميڙي خارَ پل ويهي رهون
ڇو ڏسون ڪڪرن لئي آڪاش ڏي؟
پنهنجا کولي وار پل ويهي رهون
گفتگو تنهنجي مٺي آهي مٺا !
مرڪَ ماکي لار پل ويهي رهون
شهر تنهنجو گهٽ نه جنت کان ٿيو
نعمتن جا پار پل ويهي رهون
هي نِمُون ڪيڏيون ٿڌيريون ٿيون لڳن
گهاٽا ڳولي ڏار پل ويهي رهون
صبح ساجهر موڪلي سائر چٺي
ساري تنهنجي سار پل ويهي رهون