حسن جو جهان آهين
منهنجو امتحان آهين
رات ڀاڪرن ۾ هئين
ڏينهن جو گمان آهين
زندگي ڪٿان آئينءَ؟
ڪنهنجو آستان آهين
منهنجي ڀروسي جو تون
دوست آسمان آهين
تنهنجي مان ڪهاڻي ۽
منهنجو داستان آهين
گهم ڪٺي تون سائر سان
منهنجو ڪاروان آهين
سائر حسين جي شاعريءَ ۾ پنهنجو رنگ آهي، هن جي رنگن جي ٻولي بہ نرالي آهي ۽ هن جي خيالن جو ڪينواس بہ آرٽيفيشل ناهي، رنگ برنگي خيال هن جي برش مان ٻڏي، احساسن کي پينٽ ڪن ٿا تہ اهڙي تہ شاندار تصوير ٿي جڙي پوي. سائر شاعريءَ ۾ نہ صرف پنهنجو درد بيان ڪيو آ پر پوريءَ سنڌ جو درد بہ بيان ڪيو آهي. سائر جي شاعريءَ ۾ درد، عشق، وڇوڙو، وصل، سنڌ سان محبت، بک، غربت، اميري، پيري، فقيري مطلب تہ هر موضوع سمايل آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو