تنهنجو دل تان ويو جمال نه آ
هوش پنهنجو اڃان بحال نه آ
وقت مونکي وڃي پيو ويڙهيون
جيئري هي اڃان زوال نه آ
مند هوندي وَسي تون ويندو آن
رُتِ بنا جي وسين ڪمال نه آ
جنهن سڄي رات مڌ پياريو آ
ڇا رِندو هي اڳيون ڪلال نه آ
سنڌ کي ڏي وري ڀٽائي تون
اي خدا هي وڏو سوال نه آ
منزلون هي ڏکيون لڳن ٿيون پر
پو به سائر پڄڻ محال نه آ