عشقِ عقيدت مڃان ٿو
تنهنجي غنيمت مڃان ٿو
ڌرمن جو مون وٽ قدر آ
فهم و فضيلت مڃان ٿو
مون ۾ سچل سامي ساڳيو
۽ شاھ عنايت مڃان ٿو
من ۾ ٿو منصور ٻولي
سا ئي شهادت مڃان ٿو
مون ۾ ئي تبليغ گونجي
شوقِ شريعت مڃان ٿو
تبريز رومي وسن پِيا
سائر وسيعت مڃان ٿو
سائر حسين جي شاعريءَ ۾ پنهنجو رنگ آهي، هن جي رنگن جي ٻولي بہ نرالي آهي ۽ هن جي خيالن جو ڪينواس بہ آرٽيفيشل ناهي، رنگ برنگي خيال هن جي برش مان ٻڏي، احساسن کي پينٽ ڪن ٿا تہ اهڙي تہ شاندار تصوير ٿي جڙي پوي. سائر شاعريءَ ۾ نہ صرف پنهنجو درد بيان ڪيو آ پر پوريءَ سنڌ جو درد بہ بيان ڪيو آهي. سائر جي شاعريءَ ۾ درد، عشق، وڇوڙو، وصل، سنڌ سان محبت، بک، غربت، اميري، پيري، فقيري مطلب تہ هر موضوع سمايل آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو