ڪو صدين جو گهاءُ آهين
ڀونءِ مٿان ايذاءُ آهين
هر سمايو رنگ ۾ آن
موتي جو ڦهلاءُ آهين
مان ٿيان سڏ ، تون وراڪو
منهنجو ئي پڙلاءُ آهين
زخم وانگر مان ڪُران ٿو
تنهنجو ٿيو ڪهڪاءَ آهين
نيڻ آندءِ آجيان ۾
منهنجو آڌرڀاءُ آهين
لڱ ٺرن ٿا هڪ لمس سان
تون اتر جو واءُ آهين
ڏات سائر سان جڙي جا
ان جو ٿيو سرچاءُ آهين