هو شخص ڏاهو ٿي لڳو پُرُ مئڪشي ۾ جو هيو
سچ جي پڇو پنهنجي حقيقي زندگيءَ ۾ جو هيو
ٿيا مست تارا چنڊ پڻ منظر ڪشي اهڙي ڏسي
تنهنجو سنهري جسم سهڻي هي نديءَ ۾ جو هيو
تون مسجدن ۾ ڇو انهيءَ کي ٿو تلاشين پيو ميان؟
ويٺو ابد ۽ پڻ ازل کان آدميءَ ۾ جو هيو
سِرُ هي جهڪيو ٿي ها مگر دل ڪا نه منهنجي پئي جهڪي
ڪاٿي مزو پهريون رهيو هن بندگيءَ ۾ جو هيو
ٿي خيال سائر کڙ کٻيتن جئن ٻريا هن اڀَ تي
۽ کٽ ڇڳل تي هو ستو پيو جهوپڙيءَ ۾ جو هيو