مان لکان تنهنجي چپن جي مرڪ تي
لال لبڙن ۽ بدن جي مرڪ تي
وار ڇوڙي ٿي اڳيان منهنجي گهمين
مان ٿيان صدقي چڳن جي مرڪ تي
بعد مدت ، دل جو ڪمرو آ کليو
در ، دريون تنها صحن جي مرڪ تي
ڇو خزان جو پيو جگر هر پل جلي
اي خدايا ، ڏِسُ گلن جي مرڪ تي
پيٽ ڄڻيو پنهنجو هر ڪنهن کي وڻي
ڪانءَ مرڪي پيو ٻچن جي مرڪ تي
چنڊ جي چانڊاڻ پيو ڄڻ مان ڇهان
جئن رکان ٿو چپ ڳٽن جي مرڪ تي
واءُ چاهت جو گهلي پيو هر طرف
سانوري تنهنجي وچن جي مرڪ تي
سِرَ ستارن پنهنجا سائر ها وڍيا
چنڊ تنهنجي ئي چمن جي مرڪ تي