اگهاڙپ بک ڪڏهن آخر ڍڪيندي
ننگو دنيا ڪري مون کي ڇڏيندي
مان جهرڪين جيئن لڪي ويهان وڻن تي
اچي هو باز وانگر نه ته جهٽيندي
اجايو ٿو جلين تون جاڳ ۾ پيو
سمهي پئُه سانوري توڏي نه ايندي
اوهان جي بي رخيءَ جا ڏنگ سهندي
حياتي زهر پئي آهي ڦڪيندي
اڏي مان پوپٽن وانگر جو ايندس
دري کولي هو مون ڏي پئي تڪيندي
رنگن ۾ روح پئجي ڇو نه ويندو
پسائي هوءَ جو پوتي ڇنڊيندي
ڳنڍڻ سائر جا لڱ گهرندي نه آ ڇا
وڇوڙي جا جو پرزا آ مٽيندي