گُم ٿيلن جو ڪَيسُ!
گم ٿيلن جو ڪَيسُ ڪيان ٿي داخل،
پاڻ مرادو وٺ تون نوٽيس،
منصف بڻجي ڪر انصاف،
چيس جسٽس آف پاڪستان!
منهنجا ديس ڌڻي روز کڄن ٿا،
چچريل تن جا لاش ملن ٿا،
مڌ جا مٽ تو پڪڙيا آهن،
ويلڊن سائين! سوين سلام!
منهنجا ديس ڌڻي به آهن گم،
اُهي به تون پڪڙي ڏي،
چور آهن ته ڪر چوريءَ ظاهر،
ڌاڙيل آهن ته ڪر ڌاڙو ظاهر،
قاتل آهن ته ڪر قتل ظاهر،
باغي آهن ته ڪر بغاوت ظاهر،
عدالت ۾ تون ڪَيسُ هلاءِ،
ڪيسُ هلائي ڪر ثابت ڏوهُه،
ڪهڙو آهي هنن جو ڏوهُه؟
حق لاءِ آواز اُٿارڻ آهي ڏوهُه؟
ته پوءِ ملڪ جون عدالتون آهن کليل ڇو؟
هر شهريءَ جي مال ۽ جان جي حفاظت.
هن رياست جو آهي فرض،
ماءِ لارڊ!
هٿ ادب جا ٻڌي آهي توکي عرض،
هن رياست جو آهي ڪهڙو قانون؟
انصاف ۾ ڇو آهي ٻِٽو معيار؟
سنڌي بلوچي به هن رياست جا آهن باشنده،
هنن لاءِ ڇو آهن ٽارچر سيل؟
انصاف جي ديوي جي اکين تي،
ڇو ٻڌل آهن ڪاريون پٽيون؟
معاف ڪجانءِ سڳوري سرڪار!
تنهنجي عدالت هڪ جهڙي ناهي،
ڪٿان آڻيون جسٽس کڙڪ سنگهه آف پٽيالا*
جو ڏي اسان کي پٽيالا وارو تڪڙو انصاف!
چيف جسٽس آف پاڪستان!