فتوائن ۾ به ٻٽو معيار!
منهنجي هن ملڪ جو،
ڪيڏو آهي انوکو قانون!
هندو ناري گهر کان نڪري،
مذهب مٽائي، پيار جو پرڻو ڪري،
ته آهي وڏي بهادر،
دين جو ٺيڪيدار مفتي،
شان سان ٿو فتويٰ جاري ڪري،
مرضيءَ جي شادي ڪرڻ،
اسلام ۾ آهي جائز،
خوشيءَ ۾ چاڙهي ديڳيون،
ناريءَ کي ڪوٽن ۾ ڏين پناهون،
بچائڻ لاءِ بڻجن ڍالون،
مائٽ احتجاج ڪن ته، آهن ڪافر،
مذهب جا دشمن آهن،
ڇا؟ هندو ناري لاوارث آهي؟
هندن جي ڪا غيرت ناهي، ڪا عزت ناهي؟
مذهب جا اي ٺيڪيدار!
تنهنجي نياڻي مذهب مٽائي،
هندوءَ سان شادي ڪري،
پوءِ به تون اهڙي ئي، فتويٰ ڏيندين؟
نه، ڪڏهن به نه!!
ان وقت ته تنهنجي اَنا جو هوندو سوال،
مسلمان نياڻي پيار جو پرڻو ڪري،
ته آهي ڪاري، ٿيندي فتويٰ جاري،
جرڳا جوڙي، قسمت جو ٺيڪيدار، سردار وڏيرو،
نڪاح ٿيل هوندي جوڙي جو،
پوءِ به ڪارو ڪاريءَ جي،
ڪندو فتويٰ جاري،
ڪاري تي ڏنڊ وجهي ڪندو ڳاڙهو،
ڪاري ڪندو وارثن حوالي،
نه ڪو پناهه ڏيندو، نه ڪو ڍال ٿيندو،
ناري هوندي رهزن حوالي،
سڳو، بابو، چوٽين کان جهليندو،
سڳو، ڀاءُ ڪهاڙيءَ سان ڳترا ڪندو،
بس جيجل ماءُ هي آهون ڀريندي،
پوتي لاهي پيرن تي رکندي،
پيءُ، ڀاءُ جي غيرت جوش ۾ رهندي،
نياڻي ماري!!
بوڇڻ ڪلهي تي رکي،
ڪهاڻي لوڏي ايندو ٿاڻي،
ان وقت ڪٿي آهي تنهنجو مذهب؟
اي مذهب جا ٺيڪيدار؟
فتويٰ ۾ به ٻٽو معيار؟