مان مهان قوي ته ناهيان!
مان مهان قوي ته ناهيان،
جو موتي ڏات جي ديوي، مهربان ٿئي،
پوءِ مان آڌيءَ رات جو اُٿي،
شاهڪار گيت ويهي سرچيان،
مون تي ته ظالم دنيا،
مهربان ٿئي ٿي،
مون تي ڏات جي ديوي نه،
ڪرب جي ديوي مهربان ٿئي ٿي،
جڏهن به ڪنهن چوٽ رسائي،
مون ڪاغذ جي ٽڪري تي،
ڪرب کي اوتيو،
مون ڪاغذ تي درد ئي ٽاڪيو،
اي وقت جا منصف!
تون انصاف ڪجانءِ،
مهان قويءَ جي ڏات وڏي؟
يا موتي ٿيل چوٽ وڏي؟
مهان ڪويءَ لکيون،
هجرِ فراق جون باتيون،
مون ڪيون عوام جون ڳالهيون،
ڪويءَ جو محبوب وڏو؟
يا منهنجو ديس وڏو؟