منهنجي قوم آهي ميلن ۾ مست!
منهنجي قوم آهي ميلن ۾ مست،
لڳن ٿا ڌرتيءَ تي ڌاڙا،
کسجن ٿا ماڳ پراڻا،
ڊهن ٿا گهر اَباڻا،
جڙن ٿا ڊيم گوڙاڻا،
ڪُسجن ٿا پُٽ اڙانگا،
کڄن ٿا ديس ڄاوا،
ملن ٿا ڪارڊ ڌارين کي،
جڙن ٿا اتحاد دراني،
پٺاڻن جا ڪٽڪ اچن ٿا،
گروهڙيءَ جي پيشنگوئي،
صحيح نه ثابت ٿي،
جڏهن، تڏهن سنڌڙي،
توکي قنڌاران جوکو.
منهنجي قوم آ اگهور ننڊ سُتل،
ڪير جاڳائي منهنجي سُتل قوم؟
ڪي آهن مفاحمت ۾ پورا،
ڪي آهن مصلحت ۾ پورا،
ڪي آهن لُٽڻ ۾ پورا،
ڌاريا آهن ڊاهڻ ۾ پورا،
سنڌ سڄي آ سورن ۾،
پوءِ به قوم آ ميلن ۾ مست!