خبيث انسان!
هيءُ جو معصوم نياڻين تي
راڪاسُ ڦري ٿو،
پاڪ جسمن کي پليت ڪري ٿو،
هي بن ماس جهڙا چهرا،
ڪارا ۽ ڪٺور دل!
معصومن تي ڪانه ڪهل اچي ٿي،
وحشي ۽ درنده
انسانيت کي شرمسار ڪن ٿا،
هنن معصوم مکڙين چيڀاڙڻ وقت،
ڪيڏو نه دانهيون هوندو
خدا کي پڪاريو هوندو،
امڙ کي ساريو هوندو،
ڪنهن به نه ٻڌي هنن جي دانهن،
خدا به خاموش رهيو!
ظالم کي ڏنو ڊگهو رسو،
ظالم انڌ جي گهوڙي تي،
معصوم مکڙين کي پيرن هيٺان لتاڙيندو رهيو،
ظالم کي ڪو به رحم نه آيو،
خدا پاڪ کي جڏهن جوش ايندو،
دنيا ۾ ڪندو چهرو خراب،
هي مڪروه ۽ شيطان انسان،
جن انسانيت جون سڀ حدون لتاڙيون،
اهڙي ڏجي هنن کي سزا!!
قيامت تائين ياد رهي،
دنيا لاءِ عبرت ٿئي،
هڪ، هڪ عضوو ڳترا ڪري،
ڪُتن اڳيان ڦِٽو ڪجي،
شروعات ڪجي پيرن کان،
اکين سان ڏسي پنهنجو تماشو،
اذيت جي پل پل مان گذري،
قطرو قطرو خون ٿي نِڪري،
سرعامِ ڦاسي هنن لاءِ،
مناسب ڪا سزا ناهي،
جهڙا آهن هي خبيث انسان،
سزا به اهڙي ڏجي!! *