لنڊن ساهه کڻي رهيو آهي ـــ علي بابا
تنهنجو ڪِتاب پڙهان پيو. سچ ڪِتاب کي مون پنهنجن انهن ڪِتابن جي لسٽ ۾ رکيو آهي جن کي مزي سان پڙهجي، مزو ماڻجي. پڙهڻ ـــ سٺو پڙهڻ جي پنهنجي قسم جي لست (Lust) آهي. جا هر سٺو پڙهندڙ محسوس ڪندو آهي.
تنهنجي سفرنامي جو پنهنجو هڪ شانُ آهي. مون هن کان اڳ گوبند مالهيءَ جو سفرنامو پڙهيو هو. سفرناما مون تمام گهٽ پڙهيا آهن، فڪشن ۾ به جيئن سيڪنڊ واويج آف سنڌ باد. اهو مونکي ننڍي لاڪي به وڻيو هو.، اڄ به وڻي ٿي. ان کان پوءِ ابن بطوطه يا ڪولمبس جو سفر. الطاف سنڌي ۾ سڀ کان گهڻا سفرناما لکيا. تنوير جو لکيل سفرنامو ”ڏوري ڏوري ڏيهه“ پڙهڻ سان محسوس ٿيو ته سفرنامي لکڻ لاءِ سڀ کان اهم ڳالهه اها آهي ته ماڻهو پاڻ ڇا آهي، ڪيڏي آهي منجھس مڻيا! ڪو ڏيهه پيو ڏوري ڪو پرڏيهه پيو ڏوري هر ڪوئي ڏوري پيو. تنهنجو ڏورڻ ـــ تنهنجو ڏورڻ هڪ صحتمند نئين بالغ ڇوڪريءَ جو آهي جنهن جي اندر ۾ لوچ آهي جو نهايت سچائيءَ، ايمانداريءَسان لنڊن جي ڳلي ڳلي، ڏوريندو، وندر ووڙيندو ٿو وڃي. هائيڊ پارڪ ۾ جادوئي قالين تي اڏامندڙ انگريز، 25 پائوندن ۾ آئرس ڇوڪريءَ سان هڪ اڌ ڪلاڪ گذارڻ، اها ڇوڪري ڪنهن پر به مونکي 25 پائونڊن واري نه لڳي. اهڙيون بيشمار ڳالهيون ڏکن سکن سان ڀرپور. انگلينڊ اندر پنهنجي وطن جون يادون.
مون کي سڀ کان جا ڳالهه نئين محسوس ٿي. جا اڳي شايد مون ڪڏهن به ڪانه محسوس ڪئي هئي اها هي ته لنڊن تنهنجا ڪيڏا روپ پڙهندي مونکي هر وقت ائين ٿي ڀاسيو ڄڻ لنڊن ساهه کڻي رهيو هجي. تو، مون ۽ ٻين ساهوارن جيان ساهه کڻندڙ آهي! ڀتين يا انگاس عمارتن ۽ خوبصورت محلن کان هٽي ڪري، لنڊن هڪ جدا جنسي پيڙا رکندڙ ساسي آهي.