مٺا محبوب ماڙ ڪيو، ڏسي مغموم اي جاني،
مدد مسڪين جي ڪريو، سڏي مظلوم اي جاني.
نظر جي ڪر عنايت بس، ٺهي پئي زندگي منهنجي،
بچاء اجڙڻ ڪنان جواني، منهنجي معصوم اي جاني.
هِي هڪ هڪ وارُ هر دم پيو، دعاءِ دلربا ڏيندءِ،
سڻايان سورَ ڇا پنهنجا، اٿئي معلوم اي جاني.
سدا لک لک منهنجا سائين! اميدون آسرا تو ۾،
اگهاءِ کڻي اهي حاڪم! گھري محڪوم اي جاني.
سڄڻ سرڪار تون آهين، سڀئي تنهنجي ته وس ۾ آ،
سدا “خاطي” هي خادم آ ته تون مخدوم اي جاني.