مونکان تون لڪائي منهن ڇو جاني سزا ڏين ٿو،
مرضي آ تنهنجي ڪهڙي تون ڇا جي سزا ڏين ٿو.
جي پيار اٿئي دل ۾، ظاهر ٿي هلي آ تون،
هر روز لڪي پائي، ڇو جھاتي سزا ڏين ٿو.
ڇا! سونهن کٽي ويندءِ؟ ڇڏ يار ڪيان درشن،
ديدار کان روڪي تون، او پاپي سزا ڏين ٿو.
هِي جام رکي سامهون، واپس سو کڻين ڇو ٿو،
ڇو پنهنجي پياڪن کي، ائن ساقي سزا ڏين ٿو.
مارين نه جيارين ٿو، محبوب محبت ۾،
“خاطيءَ” کي خطا کان وڌ تون ڪافي سزا ڏين ٿو.