شاعري

ريجهايو روح رابيلن

خاطي بنيادي طور رومانس جو شاعر آهي، اهو رومانس ٻنهي جهانن جي سردارﷺ جي ذات بابرڪات سان هجي، ڌرتي سان هجي توڙي محبوبه سان. ان هر جاءِ تي ان پيار کي اڇو اجرو رکيو آهي. هو احساسن جا عڪس ڀلي انداز ۾ چٽي ٿو، سندس عڪسي شاعريءَ ۾ داخلي توڙي خارجي احساسن جون تصويرون ڏاڍيون من موهيندڙ آهن. پيار پريت، قرب ۽ ڪهل، سڪ ۽ ڇڪ سان گڏ دک ۽ درد جي ڪهاڻي پڻ سندس شاعريءَ جا موضوع آهن..
  • 0/5.0
  • 2170
  • 461
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book ريجهايو روح رابيلن
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت پاران :

سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”ريجهايو روح رابيلن“ اوهان اڳيان پيش ڪري رهيا آهيون. ھي ڪتاب محترم خان محمد ”خاطي“ ڪيريو جي شاعريءَ جو مجموعو آھي.
خاطي بنيادي طور رومانس جو شاعر آهي، اهو رومانس ٻنهي جهانن جي سردارﷺ جي ذات بابرڪات سان هجي، ڌرتي سان هجي توڙي محبوبه سان. ان هر جاءِ تي ان پيار کي اڇو اجرو رکيو آهي. هو احساسن جا عڪس ڀلي انداز ۾ چٽي ٿو، سندس عڪسي شاعريءَ ۾ داخلي توڙي خارجي احساسن جون تصويرون ڏاڍيون من موهيندڙ آهن. پيار پريت، قرب ۽ ڪهل، سڪ ۽ ڇڪ سان گڏ دک ۽ درد جي ڪهاڻي پڻ سندس شاعريءَ جا موضوع آهن.
ھي ڪتاب خورشيد خضر علمي ادبي ۽ اشاعتي ادارو نوابشاه پاران مرڪ پبليڪيشن وٽان 2018ع ۾ ڇپايو ويو آهي. ٿورائتا آهيون خان محمد ڪيريوصاحب جا جنھن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي ۽ سنڌ سلامت ڪتاب گھر ۾ پيش ڪرڻ جي اجازت ڏني.


محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
ارپنا

2m 10s


سنڌ سلامت پاران :

2m 10s


گلابن جي سڳنڌ جهڙو شاعر

2m 10s


غزل

2m 10s


خار دل ۾ کُتا، ڳل لڳايو گلن،

2m 10s


سنگدل سان دل اڙي روئي ڏنم،

2m 10s


سمهين پئو سڀ اوهين تارا، منهنجو مقدر ڦٽل آهي،

2m 10s


اي چنڊ ڇا ڏسين ٿو؟ منهنجو نصيب ٿيو آ،

2m 10s


تنهنجو چهرو چنڊ جي چانڊاڻ ڄڻ،

2m 10s


پيارا هُئين پرائو، ڌاريو تون ٿي وئين،

2m 10s


سوچ ۾ آهيان هو جي اچي ويو، ان سان ملي ڪئن مان سگھندس،

2m 10s


سڄڻ تنهنجي جدائيءَ ۾ چريو شايد ته ٿي ويندس،

2m 10s


چنڊ وڃي چئو پيارل کي تون توکي ڪوئي پڪاري،

2m 10s


مونکي کلندي تو ڏٺو، پر ڪاش روئندي تون ڏسين،

2m 10s


سڄي رات ڇوليون! ڇلندي گذاريم،

2m 10s


جڳ ۾ جيڪر جيئڻو آ پيو،

2m 10s


منهنجي اڱڻ اچين جي محبوب مهربان،

2m 10s


تو سواءِ تڙپان لڇان ۽ گھاريان اهڙي طرح،

2m 10s


محب خوشيون مان ملهايان، جي اڱڻ منهنجي اچين،

2m 10s


مليو هي درد مونکي پو ٿيو سڀ ڪجھ ته ڄڻ حاصل،

2m 10s


زماني جي گردش ڪيو توکان دور آ،

2m 10s


تنهنجي در تي گدا بنجي، اَچي پهتس عنايت ڪر،

2m 10s


اِتي بيهه ڪجھ اک ملائي وٺان مان،

2m 10s


رخ تنهنجي مان ناز پرور رنگ نوان نروار ٿيا،

2m 10s


ڇو نه ٿورا مڃان، آئون ٿورائتو!

2m 10s


اڄ ملي محبن ڪيون ڪي، مُلَهه مهانگيون ڳالهيون،

2m 10s


مٺا محبوب ماڙ ڪيو، ڏسي مغموم اي جاني،

2m 10s


راهون مان روز تنهنجون روئي ڏسان ڏسان،

2m 10s


محبت ۾ هڪٻئي جا راڻا هجون ٻئي،

2m 10s


الهڙ جواني جڏهن اڪاري شباب ورتا گلاب چهرن،

2m 10s


ڪيڏو حسين انبر ڪيڏي حسين ڌرتي،

2m 10s


دل دل جي صدا هوندي!

2m 10s


عشق کي سونهون ڪري هلجي نه ڇو؟

2m 10s


دلدار نوازي جي ديدار جي شرفن سان،

2m 10s


ڪين سمجھو مان قلم مان مس ٺلهي ڳاڙيان پيو،

2m 10s


ڀلو ٿيوڙي ڀورل ڀلائي ڇڏيو ٿئي،

2m 10s


دلڙي ٿي مٺا چاهي شعرن ۾ لکان توکي،

2m 10s


گُهٽي ارمان پنهنجا سڀ اڪيلا بس جيون ٿا پيا،

2m 10s


جھڪيل مونڏي کنئي نازڪ، نظر آهستي آهستي،

2m 10s


آجيان ڪئي پيار سان هر گھٽي هر گس هئي،

2m 10s


ڪڏهن توکي قربت جو احساس ناهي،

2m 10s


محل ۽ ماڙيون سڀ زهر ٿيون لڳن،

2m 10s


منهنجي محبتن سندو پهريان شمار ڪر،

2m 10s


روئي روئي اکين مان آنسون کُٽي ويا،

2m 10s


سوين سڏ نڙيء ۾ ويا يار رڪجي،

2m 10s


پيار ۾ اي پرين تو آ پاڳل ڪيو،

2m 10s


هي پيار ڪيو مون سڪي هن پيار جي پارت ٿئي،

2m 10s


گذار خوشيون ڀلي ٻين سان غمن ۾ توسان شريڪ ٿيندس،

2m 10s


ريت ڪئي ختم پرين تو جڏهن حجاب جي،

2m 10s


ايڏا لسڙا آهن مٺي من جا ڳل،

2m 10s


رڳو پير ئي سونهن جو مثال اٿس،

2m 10s


منهنجي محبوب جي سامهون سڀئي سينگار گھٽ ڄاڻان،

2m 10s


محسوس ٿين جوڀن جا ميل کان جھلڪا،

2m 10s


زماني لڳايو نهارڻ تي ڪرفيو،

2m 10s


اي مٺل نينهن لڳل توسان اٿم،

2m 10s


تنهنجي حجابن ۾ آ ڪشش ديدار تنهنجي ۾ ڇا هوندو،

2m 10s


محبوبن جي مرڪن ۾ ڄڻ مهڪيا موتيا پئي،

2m 10s


تنهنجي حسن جون آهن هاڪون جتي ڪٿي،

2m 10s


دردن ڏکن جا دل ۾ آستانه بنجي ويا،

2m 10s


ساهه وارن ڪاڻ ٿي سرهاڻ آ،

2m 10s


دل ٿي گھري اڄ دلربا، پيارا پرين اچ پيار ڪيون،

2m 10s


محبوب ماڻا تون ڪري، مسڪين کي ڇو مارين ٿو،

2m 10s


منهنجي محبت نئين ناهي، اها ڏاڍي پراڻي آ،

2m 10s


مس مس آ مٺا تنهنجو ديدار نصيب ٿيو،

2m 10s


هي زخم ويندو ڇٽي ڳالهه نه وسري ويندي،

2m 10s


ڪيڏي سهڻي ڪامڻي آهين،

2m 10s


ايندو ساوڻ وري، ديس پوندو ٺري،

2m 10s


مونکان تون لڪائي منهن ڇو جاني سزا ڏين ٿو،

2m 10s


منهنجي محبوب جو مشڪڻ، رنگي ڄڻ روشني خوشبو،

2m 10s


اکيون جيئري موڙي ويٺين، تنهنجي خادم جو ڇا ٿيندو،

2m 10s


تون جڏهن اچين ٿو تنها لڳان، تون ناهين ته پوءِ رهاڻيون هتي،

2m 10s


منهن مونکان مٽي وئين ڇو ڀلا،

2m 10s


هر وقت هجين سامهون هيء منهنجي ته حسرت آ،

2m 10s


تڙپان جڏهن ڏسين تون ڏسجان بيهي تماشو،

2m 10s


محبوب مٺا اي سونهن ڀريا، اي باغِ حسن! ڪجهه ويجهو ٿي،

2m 10s


رنو آ گھڻو مون، اڃا ٿو رئاڙين،

2m 10s


هر ڪنهن جو هي ڪردار آ،

2m 10s


مون ڏي منهنجا مٺڙا، اچڻ تون ڇڏي ڏي،

2m 10s


تنهنجي قدمن ۾ سدا زندگي ڏني هئي مون،

2m 10s


هي خيال اچي جي الجهن ٿا،

2m 10s


جنهن ڏينهن ڪنان دلبر آ مون کان رسي ويو،

2m 10s


نفرت ٿِي پئِي ڄڻ ڏڊ آهي،

2m 10s


منهنجي دل آ پيارَ ونگي،

2m 10s


کڻي ڇونه ڪيڏو سڄڻ کي غرور آ،

2m 10s


پنهنجي عاشق جو پرين، اچ آخري ديدار ڪر،

2m 10s


ڪـافـيـون , وايــون / گـــيـــت / نـــظــــم / بـــيــــت / چــؤسـٽــا

2m 10s


اسان جو پيار اڻپورو،

2m 10s


محبوب مران ٿو مان،

2m 10s


واريءَ جو گھر ٺاهيو مون هو،

2m 10s


اها تنهنجي ئي دولت آ، جدائيءَ جو سبب سائين،

2m 10s


آسرا آسرا آسرا آسرا،

2m 10s


وري پيارا ڪيو پنهنجو، پنهنجي عاشق پراڻي کي،

2m 10s


منهنجي الائي ڇو ، ننڊ ڦٽي وئي،

2m 10s


هر ڪنهن کي آهي تنهنجي ديدار جي تمنّا،

2m 10s


اک توسان اڙڻ کانپوءِ، وري راز نئون ٿي پيو،

2m 10s


هي بهارون هي بهارون،

2m 10s


ٻه دليون ملن ٿيون دنيا ڇو سڙي ٿي،

2m 10s


مان نه هان مجبور تولئه عشق هِي مجبور آ،

2m 10s


ڏسي توڏي سهڻا ۽ مون ڏي ڏسان ٿو،

2m 10s


روز شب سڪ ۾ رهي، پاڪ محبت مون ڪئي،

2m 10s


تون سونهن آن سراپا، تون حسن جو خزانو،

2m 10s


زمانا! اسان کي ملڻ کان ٿو روڪين!؟

2m 10s


جڏهن هن چيو اچ هاڻِي موڪلايون،

2m 10s


چنڊ هيٺ لهي نه سگهيو،

2m 10s


روئي راهون تنهنجون نِهارين ٿيون اکيون،

2m 10s


آڙاهه عشق جي جِي اڌمن ڀري ڪهاڻي،

2m 10s


توسان منهنجو پيار ــــ او پيارا،

2m 10s


ٿِئين تشريف فرما تون، توتان قربان ڇا ڪريان،

2m 10s


هي غم الم ۽ زخم هي گهرا، سدائين قائم رهي نه سگهندا.

2m 10s


اڃا سور ساڳيا، ٿڌا ساهه آهون،

2m 10s


پاڻ سينگاري اچي، پو وڌو تو گهور ڇو،

2m 10s


ڏٺم چنڊ توکي به اڀرندي ۽ لهندي،

2m 10s


هت غمن ۾ ٿي گذاريم، تون هُئين پيارا ڪٿي،

2m 10s


صورت صفا وئي گهنج ٿي،

2m 10s


نه ڇرڪين ها نه ڇڙٻين ها،

2m 10s


دکن دردن ڀريون ڳالهيون،

2m 10s


قرب توسان جو ڪيم، حال منهنجو هي ٿيم،

2m 10s


ڀري پير مون وٽ منهنجو محب آيو،

2m 10s


هيڪل ۽ وياڪل مان،

2m 10s


دل يار ڏني مونکي،

2m 10s


پيارو ماڻهو ڏسندو آهيان،

2m 10s


تنهنجو سهڻا سينگار وڻي ٿو،

2m 10s


پيار کپي بس پيار کپي بس،

2m 10s


ڪنهن سان نه مان ڪڇان ٿو ، تو يار جي ڪري،

2m 10s


ڪنهن جي نظر لڳي وئي هڪٻئي کان وياسين وسري،

2m 10s


بس ڪر اي دل نه روء تون دلدار آهي اچڻو،

2m 10s


دل جي باغ ۾ گل ٽڙن ٿا،

2m 10s


آڪاش آ اونداهو،

2m 10s


سدا سڪ اوهان جي رئاري ٿي مونکي،

2m 10s


مونسان نه کلي ملجان،

2m 10s


ڏسي ڏوهه منهنجا ڪرين ڌار متان،

2m 10s


آهين منهنجي من ۾ تون هين تون توهين تون،

2m 10s


سکي زندگيءَ جو هو سپنو ڏٺو مون،

2m 10s


مذاق ڄاڻي کلي ڏنو تو،

2m 10s


جي پيار پنهنجي تي پهرا لڳا، مون ڏاڍو رنو ۽ ڏاڍو لڇيو،

2m 10s


ايڏو نه تون خفا ٿي، جلوي نما مٺا ٿي،

2m 10s


جهڙي مٺڙي ماکي آ،

2m 10s


دل به توکي ڏنم، جان توکي ڏنم،

2m 10s


اکين آب آڻي ڪيان التجا ٿو،

2m 10s


گلائون ۽ شڪوه ڀلائي چئي ڏي،

2m 10s


جڏهن توکي سنسار سارو ڇڏيندو،

2m 10s


سَتَني سرن جو ٿيو پڙلاءُ،

2m 10s


ڪيڏي او ڪيڏي!

2m 10s


رهي يارَ دل ۾ نه ٿا هاڻ نڪرن،

2m 10s


توکان سواءِ اي سهڻا گهاري نه ٿو سگهان مان،

2m 10s


دکي آ دلڙي ڪري ٿي دانهون، اچي جو دردن وڪوڙيو،

2m 10s


دلبر رهين ٿو مونکان ڇو ڌار تون ٻڌائج،

2m 10s


آسون جي دل ۾ آهن مالڪ سي شل پڄائي،

2m 10s


هئي آس دل ۾ سا پوري ڪيون ها،

2m 10s


گهورَ ۽ گھنڊ وجهو اي دلبر، دورُ پيو گهارين تون،

2m 10s


اول مونکي محبوب پنهنجو ڏيکار،

2m 10s


تنهنجي قدمن ۾ خوشيون، هي پاڻ هلي آيون،

2m 10s


اڄ رات سڄي مون ڏٺا،

2m 10s


پنهنجو پرين تون سڏجان سڏجان،

2m 10s


ننڍي لاڪون لڳم نينهن،

2m 10s


سونهن ڀريا سردار الا.... منهنجا جاني،

2m 10s


مان سوال بنجي تنهنجي ئي سامهون اچان ٿو،

2m 10s


لڙڪ ۽ آهون اثر نٿيون ڪن توتي ڪهڙو اسرار آهي،

2m 10s


هي چنڊ چانڊوڪيون، راتيون چوڏهيون،

2m 10s


راهون ڏسندي آ، ۽ روئندي آ،

2m 10s


اٿئي ياد سڄڻ پهريون ڀيرو ملڻ،

2m 10s


توکي وساري ڇڏيم، تنهنجي خوشيءَ خاطر،

2m 10s


ڪنهن سان قرب ڪرڻ، ڪنهن سان مرڪي ملڻ،

2m 10s


مان تولئه رُئان، تون مون تان کلين،

2m 10s


واٽ ويندي درشن ٿي ويو،

2m 10s


منهنجا نيڻ اڃا نهارين چارا،

2m 10s


تون حَسِينُ بي حساب، تنهنجو منهن محبوبي،

2m 10s


منهنجون هي مجبوريون، منهنجون هي مجبوريون،

2m 10s


ماڻهو پٿر جا، ماڻهو پٿر جا!

2m 10s


نالائق نوازي، تو وڏو ڪيو ڪم،

2m 10s


ڏئي دل ويٺس هڪ اڌ پل ۾،

2m 10s


خوبصورت جواني لاپرواهه وهي،

2m 10s


ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ خان محمد ”خاطي“ ڪيريو
  • ڇپيو ويو 2018
  • ڇپائيندڙ مرڪ پبليڪيشن شهدادڪوٽ
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 31/Mar/2019
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 461 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون