محل ۽ ماڙيون سڀ زهر ٿيون لڳن،
مصرِيون ماکِيون سڀ زهر ٿيون لڳن.
پياريون پياريون ڪارِيون راتيون،
چنڊ راتيون سڀ زهر ٿيون لڳن.
ڪالهه ڪنڊن سندو ساٿ هو پڻ مٺو،
اڄ گلن_ جهاتيون سڀ زهر ٿيون لڳن.
دورُ بدليو تڏهن دشمنين کان گھڻو،
دوستِيون گھاٽِيون سڀ زهر ٿيون لڳن.
جھڻڪ سهڻي جي جھنڪار، پر غيرن جون،
گيت ۽ ڪافيون سڀ زهر ٿيون لڳن.
ڇاڪ دل جا چڪن، ماٺ ڪويل تنهنجون،
مٺڙيون لاتِيون سڀ زهر ٿيون لڳن.
جن شين سان ڪڏهن روح _ راحت هئي،
سي شيون ساڳيون سڀ زهر ٿيون لڳن.
جيءُ خوش آ ته “خاطي” جهان خوش لڳي،
اڄ خوشيون ساريون سڀ زهر ٿيون لڳن.