رستمِ سنڌ، شير ميربحر (پروفيسر غلام شبير شاهه حسيني )
شير جي پھلوانيءَ جي هاڪَ هلي ويئي. اُتَرَ ۽ لاڙ ۾ جيڪي به ملاکڙا ٿين پيا ته هر هڪ جي زبان تي اِهو آواز هو ته شير ميربحر به ملهه وڙهڻ ايندو. شير ميربحر لاءِ هيءُ ٻڌڻ ۾ ايندو هو ته اگر ڪو پھلوان هن کي للڪاريندو هو ته کيس ائين چوندو هو ته؛ 'تون سندرو ٻڌي ويهه فلاڻي پھلوان کي دسي، پوءِ تو کي به ٿو ڏسان.' واقعي هڪ ملهه کي دسي ۽ ٻئي سان اُتي جو اُتي شروع ٿي ويندو هو. جيڪڏهن ڪنھن ملاکڙي ۾ شير نه هوندو هو ته ماڻھو اُن ملاکڙي کي اڌورو سمجهندا هئا. مطلب ته ملاکڙي جو ميدان به شير جو انتظار ڪندو هو.
هن عظيم پھلوان، جيڪو ملهه جي فن ۾ پنھنجو نالو ڇڏيو آهي، سنڌ اُن کي صدين تائين وساري نه سگھندي.
رستمِ سنڌ پنھنجي سڄي ڄمار هن شوق ۾ گذاري. ٻارائپ کان جواني ۽ جوانيءَ کان پيريءَ تاءِ هن ملڪي ۽ غير ملڪي جيڪو رڪارڊ قائم ڪيو، اهو احوال مختصر هن ريت آهي.
شير مير بحر ملهه جي باقاعده شروعات لاڙڪاڻي ضلع جي نئين ديري شهر ۾ زوار درمحمد ملاح پاران لڳرايل ملاکڙي کان ڪئي. جيڪو ، سنڌ سطح تي ٿيو. ان ميدان ۾ شير مير بحر ان وقت جي مشهور چئن وڏن پھلوانن؛ احمد لھر، لال محمد ڦل، اقبال جوڳي ۽ پنڃل مھر کي دسي "سونو ٻلو" حاصل ڪيو. ان بعد 1962ع ڌاري، ھالا سنڌ ۾ سَروَرِي جَمَاعَت جي روحاني پيشوا مخدوم طالب الموليٰ جي نگراني ۾ ٿيل "هالا دنگل" ۾ هن "چيڪو سلاويه" جي پھلوان "جارج زيبسڪو" کي ملهه ماري، مُلڪَ جو مان مٿانهون ڪيو. اهڙيءَ طرح 1966ع ۾ نياز اسٽيڊيئم حيدرآباد ۾ ٿيل، ھڪ بين الاقوامي ملاکڙي ۾ ھندوستان جي ناموَر پھلوان ٽائيگر گرنام سنگهه کي لاڳيتو ٻئي ملھون ماري، خوب داد حاصل ڪيو. ھڪ يادگار ۽ تاريخي مقابلو "لکي محل" ۾ ٿيو. جنھن ۾ "فيلڊ مارشل ايوب خان، يحيٰ خان ۽ رياست خيرپور جي والي مير "هز هائينس مير مراد علي خان ٽالپر" شرڪت ڪئي. ان ملاکڙي ۾ شير مير بحر لاڳيتو ٽن وڏن پھلوانن کي ملھه ۾ مُنهن ڀَر ڪيرائي ڏندڙائي ڇڏيو. جنھن تي جنرل ايوب ۽ مير صاحب، شير کي خوب داد ڏنو ۽ ايوب خان چيو ته؛ 'شير واقعي "شير" هي' اهڙيءَ طرحنيشنل اسٽيڊيئم ڪراچيءَ ۾ هڪ آسٽريليا جي پھلوان "آسٽن" کي ڦيرائي ڦِيرائي پٽ تي اهڙو ته ھنيائين جو آسٽن به اٿي نه پيو سگهي. آسٽريليا جو اھو پھلوان، شير ميربحر کان قد ۾ ٻيڻو هو. شير مير بحر اگر پهرين ملھه مارجي پوندو هو ته ساھ پٽڻ کانسواءِ ئي ملهه لاءِ للڪاريندو ھو ۽ پوئين ملھه ۾ سرسي ڪڍي سگنت سان ملندو هو. انڪري ھيءَ چواڻي به مشهور ٿي ويئي ته؛ 'پوئين ملھه شير جي آھي.' لاڙ جا ملھه پھلوان، شير کان ڏاڍو ڪيٻائيندا هئا. خاص ڪري شيدي ملھه پھلوان؛ انب شيدي، بکر شيدي، انبڙي شيدي، اسماعيل شيدي به وڏا مقابلا ڪيا، آخر ڪار آڻ مڃي ويٺا. ملهه جي خدمت ۾ راڻيپور جي پيرن شير ميربحر کي خوب تاتيو. پير احمد شاھ جيلاني ته کيس پنھنجي بنگلي ۾ رهائي، سچا گيھهَ ، ڇيلا ۽ بادام جا گهوٽا کارائي پئي شوق ملهايو ۽ ملاکڙن جا وڏا مقابلا ڪرائي پئي روح ريجھايو.
بھرحال ملهه جي پھلواني ھڪ عزت مند فن آهي، جنھن سان انسان جي عظمت ۽ شان وڌي ٿو. شير ميربحر ان فن ۽ عظمت تي پورو لهي مان لهڻي ٿو. نوجوان ليکڪ مولائي ملاح کي جس هجي جنهن سندس زندگيءَ کي سهيڙڻ جي جسارت ڪئي آهي.