هڪڙو هو پڪاسو
پڪاسو هڪ دفعي بازار مان گذري رهيو هو ته کيس هڪ عورت ملي ان عورت حيرت ۽ خوشيءَ مان پڪاسو کان پڇيو، ”ڇا توهان پڪاسو آهيو؟“
پڪاسو مرڪي وراڻيو:
”ها مان پڪاسو آهيان.“
عورت کيس ڪجهه لمحا اتي ترسڻ جو چيو ۽ تڪڙ ۾ هڪ ڪاغذ ۽ پينسل کڻي آئي ۽ پڪاسو کي گذارش ڪندي چيو:
”ڇا توهان هن تي مون لاءِ ڪجهه ٺاهي سگهو ٿا؟ اها مون وٽ اوهان جي يادگار هوندي.“
پڪاسو اتي بيٺي بيٺي ڪجهه لمحن ۾ ان ڪاغذ تي کيس هڪ خوبصورت ڊرائنگ ٺاهي ڏني ۽ چيو:
”هي وٺو منهنجي طرفان پنج لکن جي فن پاري جو تحفو“
اها عورت ان ئي وقت ڀرسان هڪ آرٽ گئلري ۾ وئي ۽ کين اها پينٽنگ ڏيکاري جن ان تصوير کي غور سان ڏٺو ۽ کيس چيو ته هو کيس ان تصوير جا پنج لک ڏئي سگهن ٿا. ان عورت جي حيرت جي حد نه رهي. عورت اها تصوير فريم ۾ مڙهائي ڇڏي ۽ وري پڪاسو سان ملڻ لاءِ کيس ڳوليندي رهي....
نيٺ هڪ نمائش ۾ کيس پڪاسو ملي ويو. عورت کيس چيو ”مان اڄ تائين حيران آهيان ته اوهان بيٺي بيٺي ڪجهه منٽن ۾ مون کي جيڪا تصوير ٺاهي ڏني ان جي قيمت پنج لک ٿي سگهي ٿي...!!“
پڪاسو کيس وراڻيو:
”محترما! اوهان لاءِ کڻي اهي ڪجهه منٽ هوندا پر مون کي ان مقام تي پهچڻ لاءِ پورا ٽيهه سال لڳا آهن. اها قيمت انهن ڪجهه منٽن جي نه پر گذريل ٽيهن سالن جي تجربي جي نچوڙ جي آهي.“