ڪالم / مضمون

تاريخ جي تھہ خاني مان

سڪندر عباسيءَ جو ھي ڪتاب سپنن جي تلاش ۾ نڪتل ننڊ جو سفر آھي. سڪندر عباسي ان ڪھاڻيءَ جو تخليقڪار آھي جيڪا تاريخ جي ھر دور ۾ جنم وٺي ٿي، اھا ڪھاڻي عشق لا حاصل ناھي، اھا ڪھاڻي ناممڪن جي جستجو آھي. سڪندر عباسي نثر ۾ نظم سرجيندو آھي، ھن جا لفظ ڪاغذ جي ڪونئري بدن تي روح سان رقص ڪندا آھن.
Title Cover of book تاريخ جي تھہ خاني مان

اداڪار جون ايليا

جون ايليا برصغير جو اهو اديب آھي جنھن جي تحرير جو انداز انوکو آھي. ايتري قدر جو شاعري سان دلچسپي رکندڙ ھر ماڻھو جون ايليا جي شعر کي ڪنھن کان ٻڌندي يا ڪٿي پڙھندي ئي سڃاڻي وٺندو ته اهو جون ايليا جو شعر آھي. جون ايليا جنھن اٺن سالن جي عمر ۾ ئي پھريون پيار ڪري پھريون شعر چيو ته:
چاھ ميں اس کے طمانچے کھائے ہیں
دیکھ لو سرخی میرے رخسار کی.

عربي، انگريزي، فارسي ۽ سنسڪرت ۾ به ڪمال جي دسترس رکندڙ جون ايليا فلسفي، سوانح نگار ۽ عالم به هيو۔ هن ڪچي عمر ۾ پنھنجي خيالي محبوبه صوفيه جي نالي تي وڏا افلاطوني قسم جا خط به لکيا.
پر تمام گھٽ ماڻھن کي اها خبر آھي ته جون ايليا شروع ۾ پنھنجي پاڙي ۾ اداڪاري جي حوالي سان مشھور هيو. ان زماني ۾ ’بزم حق نما‘ نالي ڊراما ڪلب قائم هيو جيڪو اسلامي تاريخ متعلق ڊراما پيش ڪندو هو. جون ايليا دوستن سان گڏجي وڏي چاھ سان اهي ڊراما ڏسندو هو.
ايئن شوق ۾ ھن پنھنجي هڪ دوست سان ملي هڪ ڊراما ڪلب به ٺاهيو هيو ۽ پاڻ ئي ڊرامن ۾ مرڪزي ڪردار ادا ڪندو هو، پر سندس اداڪاري جو اهو شوق تمام جلد 1946ع ۾ ئي پورو ٿي ويو ۽ جون ايليا هڪ شاعر طور اهڙي شھرت ماڻي ورتي جو سندس اداڪاري وارو پاسو ماڻھن ته ڇا پر خود هن کان به جھڙوڪ وسري ويو ته ڪو جون ايليا ادااڪار به هوندو هو.

’جو گذاری نہ جاسکی ہم سے
ہم نے وہ زندگی گذاری ہے‘
**