ڪالم / مضمون

تاريخ جي تھہ خاني مان

سڪندر عباسيءَ جو ھي ڪتاب سپنن جي تلاش ۾ نڪتل ننڊ جو سفر آھي. سڪندر عباسي ان ڪھاڻيءَ جو تخليقڪار آھي جيڪا تاريخ جي ھر دور ۾ جنم وٺي ٿي، اھا ڪھاڻي عشق لا حاصل ناھي، اھا ڪھاڻي ناممڪن جي جستجو آھي. سڪندر عباسي نثر ۾ نظم سرجيندو آھي، ھن جا لفظ ڪاغذ جي ڪونئري بدن تي روح سان رقص ڪندا آھن.
Title Cover of book تاريخ جي تھہ خاني مان

هڪ شاعر هڪ عاشق

هي انھن جي ڳالھه آھي جڏھن هو هڪ عام ماڻھو هيو، ۽ سيالڪوٽ جي جنھن گھر ۾ ھو رهندو هيو ان جي بلڪل سامھون واري گھر ۾ ھڪ ڇوڪري رهندي هئي. جيڪا ايندي ويندي ھن کي نظر اچي ويندي هئي. جنھن کي ڏسي دل ئي دل ۾ گد گد ٿيڻ ھن جو معمول بڻجي ويو. هو ان ڇوڪري سان خاموش عشق ڪرڻ لڳو هو.کيس ڏسي خوش ٿيڻ ئي هن لاءِ سرشاري هيو. پر هڪ ڏينھن هو ڪاليج کان واپس آيو ته ڇوڪري ڪونه هئي ان کان پوءِ اها ڇوڪري هن کي نظر ڪونه آئي. ڇوڪري جي اوچتي غائب ٿيڻ تي هي اداس ٿي ويو هو. بعد ۾ ھن به سيالڪوٽ ڇڏيو ۽ شاعري ۾ وڏو نالو ڪمائڻ کان ڪجھه عرصي کان پوءِ ھي جڏهن واپس سيالڪوٽ پنھنجي گھر آيو ته اتفاق سان اها ڇوڪري به پنھنجي مڙس سميت اتي آيل هئي. ان ڇوڪري جو مڙس هن جي شاعري جو پرستار هيو ۽ کيس به هن عظيم شاعر سان ملڻ جو اشتياق هيو. ڇوڪري جي مڙس جي خواهش تي سندن ملاقات ٿي ۔ عورت ڪيتري به سادي ڇونه هجي پر مرد جون اهي اکيون پڙھي وٺندي آھي جن ۾ هن لاءِ ڪجهھ خاص هوندو آھي. سو هن ڇوڪري به هن عظيم شاعر جون اکيون پڙھي ورتيون هيون ۽ ڇوڪري پنھنجي انتخاب تي ناز ڪندي پنھنجي مڙس جي تعريف ڪندي هن کي چيو ته: ’ڏسو منھنجو مڙس ڪيترو نه خوبصورت آھي !‘ سندس ان ڳالھه تي هي خاموش عاشق ته خاموش ئي رهيو پر سندس اندر جو شاعر ماٺ رهي نه سگھيو ۽ سندس قلم مان خاموش ۽ هڪ طرفي عشق جو آواز هن شاهڪار نظم جي صورت ۾ نڪتو ته؛
’تم نے دیکھی ہے وہ پیشانی وہ رخسار وہ ہونٹ
زندگی جن کے تصور میں لٹا دی ہم نے
تجھ پہ اٹھی ہیں وہ کھوئی ہوئی ساحر آنکھیں
تجھکو معلوم ہے کیوں عمر گنوادی ہم نے‘

هي قصو آھي شھرت جي آسمان کي ڇھندڙ جناب فيض احمد فيض جو.