”ميرا جي“ جو عشق
محمد ثناء الله جنهن کي اڄ دنيا ”ميرا جي“ جي نالي سان سڃاڻي ٿي. وڏا شهپر، وڏا ڊگها وار، ڦاٽل شيرواني ۾ ڪاغذن سان گڏ گهڻو ڪجهه کيسن ۾ کڻي گهمندو هو. هڪ ئي وقت هڪٻئي مٿان ٽي شلوارون پائيندو هو جنهن جو مکيه ڪارڻ اهو هوندو هو ته جڏهن سندس هڪ شلوار ميري ٿي ويندي هئي ته ان کي هيٺان پهري اندرين شلوار کي مٿان پائي ڇڏيندو هو. پنهنجي ڌن ۾ مگن نڪ جي سڌائيءَ تي هلندو هو. ”ميرا جي“ پنهنجي 38 سالن جي مختصر زندگيءَ ۾ اردو ادب کي گهڻو ڪجهه ڏنو، هڪ خاص ڇاپ ڇڏي.
”ميرا جي“ 223 نظمن جو خالق، هن 136 گيت ۽ 17 غزل به لکيا. ان کان علاوه ميرا جي مختلف زبانن جي شاعرن جا 225 نظم پڻ ترجمو ڪيا.
هو هڪ بنگالي ڇوڪري ”ميراسين“ جي هڪ طرفي عشق ۾ اهڙو ته مبتلا ٿيو جو هن پنهنجو تخلص پنهنجي سڃاڻپ ئي ”ميرا جي“ ڪري ڇڏي.
سندس ”ميراسين“ سان عشق جي انتها اها هئي ته هو ڪٿي به دستخط ڪندو هو ته پنهنجو اصل نالو ڪڏهن به نه لکندو هو ۽ دستخط ۾ به ”ميرا جي“ لکندو هو.
”ميرا جي“ پنهنجي قميض اندر هندو مالهائون پائيندو هو ۽ جتي به کيس موقعو ۽ اڪيلائي نصيب ٿيندي هئي، ته اهي مالهائون ٻاهر ڪڍندو هو ۽ ڪنهن تسبيح جي مڻين جيان انهن مالهائن کي سوريندو ”ميرا... ميرا...“ جو ورد ڪندو ويندو هو.