ڪامياب ماڻهو اعصاب جا مالڪ هوندا آهن
هڪ چيني چوڻي آهي ته : ”جيڪڏهن توهان جو ذهن مضبوط آهي ته سڀ شيون آسان ٿي وينديون، پر جيڪڏهن ذهن ڪمزور آهي ته سڀ آسان شيون به مشڪل ٿي وينديون.“
هيءُ زندگيءَ جو اصول آهي. هتي ڪاميابي حاصل ڪرڻ لاءِ انسان کي پنهنجي دل وڏي ڪرڻي پوندي آهي ۽ پنهنجي جذبات کي قابو ڪرڻ سکڻو پوندو آهي جيڪڏهن انسان جي دل ڪمزور اعصاب جي مالڪ هجي ته ان جي لاءِ ڪاميابي جي سفر کي مستقل مزاجي سان طئي ڪرڻ ڏاڍو ڏکيو معاملو آهي حساس ماڻهو جيڪي ماڻهن جي ڳالهين تي اٽڪي ويهندا آهن انهن جي لاءِ وڏن خوابن تي يقين ڪرڻ ۽ پوءِ ان جي لاءِ جدوجهد ڪرڻ ناممڪن ٿي ويندو آهي پنهنجي جذبات تي ڪنٽرول نه ڪرڻ سبب اسان ماڻهن جي ڳالهين تي ضرورت کان وڌيڪ متاثر ٿي ويندا آهيون. جيڪا اسان جي ناڪامي جو سبب بڻجي ويندي آهي اڪثر ماڻهن ۾ ڪجهه ڪرڻ جي جستجو ته هوندي آهي پر ماڻهن جا تبصرا ۽ ڳالهيون انهن کي ڪمزور ڪري ڇڏينديون آهن جنهن جي ڪري سولو ڪم به ڏکئي ۾ ڏکيو ڪم لڳندو آهي .
جيڪي ماڻهو ذهني ۽ اعصابي حوالي سان مضبوط هوندا آهن اهي زندگي جي وڏين وڏين مصيبتن سان مقابلو آساني سان ڪري ويندا آهن اهي پنهنجا سڀ ذاتي ۽ ڪاروباري معاملا سهڻي ظريقي سان هلائيندا آهن ۽ جيڪڏهن ڪڏهن انهن ئي مصيبتن کي منهن ڏيڻو به پيو ته انهن جي همت ۽ حوصلو انهن کي مصيبت مان ڪڍڻ مان ڪڍڻ لا۽ ڪافي هوندو آهي. اهو ئي سبب آهي جو مضبوط اعصاب وارا ماڻهو زندگي جي وڏين وڏين مصيبتن کي همت ۽ جذبي سان روڪي وٺندا آهن.جڏهن ته ان جي برخلاف ڪمزور اعصاب جا مالڪ هڪ ئي صدمي کي وساري ناهن سگهندا ۽ ان کي دل سان لڳائي سڄي زندگي روئندي گذاري ڇڏيندا آهن. چيو ويندو آهي ته :
“ويسر جي بيماري به هڪ نعمت آهي“
بيشڪ جيڪي ماڻهو مشڪل يا ڪنهن پريشاني کي همت سان قابو ڪري، حادثن کان سکي ڪري، ان سان مقابلو ڪري اڳيان وڌي ويندا آهن ۽ ان کي وقت سان گڏ وساري ڇڏيندا آهن ته اهي زندگي ۾ وڌيڪ باهمت ۽ پر اعتماد شخصيت طور سڃاتا ويندا آهن. انسانن جا مزاج ۽ رويا انهن جي ذهني عڪاسي ڪندا آهن جيڪي ماڻهو اعصابي ڪمزوري کي ڪري ڏک ۾ وٺجي ويندا آهن. ۽ وقت به وقت انهن کي ياد ڪندا آهن انهن جي زندگي اتي ختم ٿي ويندي آهي. هي پنهنجي خيالي دنيا ۾ هڪ ننڍڙِ پريشاني کي به پهاڙ جيڏو سمجهي پنهنجو سڪون تباهه ڪري ويهندا آهن..
لفظ ”ڪاميابي“ سان هڪ خوبصورت قول ياد اچي ٿو ته:
” هڪ ڪا مياب انسان پاڻ تي اڇلائي ويندڙ سِرَ ۽ پٿر سان هڪ مضبوط قلعو تعمير ڪري وٺندو آهي ۽ پنهنجي ڪاميابي جو جشن ملهائيندو آهي جڏهن ته گھٽ همت ۽ بزدل انسان پاڻ تي اڇلائي ويندڙ سِرَ ۽ پٿر (سنگ وخشت) سان بوکلائجي ويندا آهن.
مان سمجهان ٿو ته هي ننڍي ڳاله ته جنهن به انسان هي ڳاله سمجھي ڇڏي ته ان جي لاءِ سڀ ڏکيائيون سولايون ٿي وينديون آهن. ۽ ان جو حوصلو وڌيڪ ٿي ويندو آهن جو ان کي ذهني طور تي مضبوط ڪري بلندين تائين پهچائي ڇڏينداآهن ۽ جيڪو انسان ان حقيقت کان منهن موڙِ يا ڊڄي وڃي ته اهو زندگي ۽ مصيبتن کان هارائي ڪري بس ناڪامي ۽ مايوسين جي ڪشمڪش ۾ ڦاسي پوندو آهي.
شيلڊن جي پيدائش هڪ غريب ٽيڪسي ڊرائيور جي گھر ۾ ٿي ۽ ان جو ننڍپڻ ان جي والدين لاءِ حيران ڪندڙ هو خدا انهن کي هڪ اهڙو ٻار عظا ڪيو جنهن ۾ کوڙ ساريون خاصتيون همت، حوصلو، بهادري، خطرن ۾ کيڏندڙ شخصيت جو مالڪ هو. شِلڊن جي خوبي اها هئي ته اهو ناڪامي مان گھٻرائڻ بدران ان مان سکندو اڳيان وڌندو ويندو هو.
12 سالن جي عمر ۾ شيلڊن پنهن ڪاروبار جو آغاز ڪيو ڪاروباري لحاظ کان پيسا تمام ٿورڙا هئا ان ڏکي حالت مان نڪرڻ لاءِ شيلڊن پنهنجي چاچي کان 200 ڊالر اڌارا ورتا ۽ انهن پئسن مان اخبار فروشي جو لائيسنس خريد ڪيو شِلڊن روز صبح جو اٿي سائيڪل تي اخبارون کڻي انهن کي ماڻهن جي گھر پهچائي پوءِ اسڪول ويندو هو. 4 سالن تائين باقدگي سان اهو سڀ هلندو رهيو پر شيلڊن کي پنهنجي ڪم ۾ ڪنهن خاص ترقي جا آثار نظر نه آيا. ان ڪري شيلڊن وقت ضايع ڪرڻ بدران ٽافيون ٺاهڻ واري ميشين جي خريدوفروخت شروع ڪئي. وقت سان گڏ هن اهو احساس ٿيڻ لڳو ته بزنس لاءِ تعليم حاصل ڪرڻ ڏاڍو ضروري آهي بزنس شيلڊن جي رڳن ۾ رت جيان ڊوڙندو هو ايتري ۾ هن تعيلم سان گڏ پرس ۽ بيگ جي خريد وفروخت شروع ڪئي توهان ان کي شيلڊن خوبي يا عيب چئو ته هي جنهن شي ۾ فائدو ڏسندو هو پهرئين ڪم کي ڇڏي ان جي طرف وڌڻ لڳندو هو.
1960ع ۾ هن هن هڪ چارٽڙ ٽورز بزنس شروع ڪيو. کوڙ ماڻهن کيس ان بزنس ۾ کيڏڻ کان منع ڪيو پر هي رسڪ کڻڻ جو عادي منع ڪرڻ باوجود نه رڪيو.ٽورزام جي بزنس کان پهرريان کيس هڪ ڪم ۾ ناڪامي جو منهن ڏسڻو پيو پر شيلڊن جي نظر ۾ اها ناڪامي نه هئي پر اها هڪ رڪاوٽ هئي جيڪا رستي ۾ ايندي ۽ موٽي ويندي هئي. ٽورزم جو بزنس شيلڊن کي راس اچي ويو۽ ان جي ڪاروبار کيس ڪجهه سالن ۾ لکين روپين جو مالڪ بڻائي ڇڏيو.
شيلڊن جي 30 سالن جي زندگي جو جائزو ورتو وڃي ته ان ۾ بيشمار جدوجهد نظر اچي ٿي. هر ايندڙ ڏينهن لاهي چاڙهن سان قدم قدم تي ناڪامي کي منهن ڏيڻ باوجود هن همت نه هاري.شليڊن پنهنجي ڪاروباري زندگي ۾ لڳ ڀڳ 50 ڪاروبار ڪيا. هر ڏينهن رسڪ کنيو،ٿڪيو نه،رڪيو نه، بس وڌندڳ ويو ۽ ڪامياب ٿي ويو . ڪهاڻي جو حاصل مقصد اهو آهي ته جيڪڏهن توهان به ڪامياب ڪاروبار جو خواب ڏسو ٿا ته رسڪ کڻُو، محنت ڪيو، ۽ پنهنجي دل کي وڏو ڪندي اڳيان وڏي وڃو، ڪاميابي اوهان جي انتظار ۾ آهي.