آرسيءَ جي اڳيان خود لِڪي ڪير پيو!؟
پاڻ پنھنجي علاوه ڏِسي ڪير پيو!؟
تون جو وڇڙي وئين مُدّتون ٿي ويون،
روز مون سان ھتي پوءِ مِلي ڪير پيو!؟
سور سڏ ۾ سمايل هئا کوڙ پر،
ڪنھن جي آواز سان ٻيو مِلي ڪير پيو!؟
ريت تي رقص پاڇي ڪيو منھنجي هو،
مور جئن من ۾ ويھي ٽِلي ڪير پيو!؟
دردَ دل ۾ رکي مرڪ چھري مٿان،
تو نه محسوس ڪيو ھِت کِلي ڪير پيو!؟
منڊليءَ ۾ مچايم غزل، هائيڪا،
ايئن اُتي ماترائون هُجي ڪير پيو!؟
هنر امداد! روئڻ جو ڄاڻان نه ٿو،
پر ڀلا هنر اهڙو سِکي ڪير پيو!؟
•