عشق ۾ لامڪان ٿيا آهيون،
جيئّري داستان ٿيا آهيون.
وقت وٽ حل سوال جو ناهي،
ڪجهه ڪڙو امتحان ٿيا آهيون.
ڳولهيو آ حيات منزل کي،
پير جو گم نشان ٿيا آهيون.
ڳوڙها پيتا بخال نيڻن جي،
درد جا ترجمان ٿيا آهيون.
رنگ ريٽو رهي ٿو اکڙين جو،
شام جو آسمان ٿيا آهيون.
ڪنهن ٽاڻي ته تون وري ايندين،
شڪ انهيءَ جا گمان ٿيا آهيون.
تنهنجي اڳيان اڃا کُلي ناهي،
ڪيئن گونگي زبان ٿيا آهيون!
خواب واريءَ ذرات پنهنجا هن،
ڇالئه پٿرُ جيان ٿيا آهيون؟
دک جي امداد! هن سمندر ۾،
پاڻ ئي درميان ٿيا آهيون.