شاعري

وڃايا ريت ۾ پيرا

امداد سھتي جي غزلن جي پنھنجي بيھڪ، رَسُ ۽ چَسُ آھي. ھو بنيادي طرح رومانٽڪ شاعر آھي ۽ سندس غزلن ۾ دل لڳيءَ جو اھو رنگ خوب پسي سگهجي ٿو. امداد سھتو سدائين اميدن جون مشعلون ٻاري پنھنجا شعر لکندو رھيو آھي ۽ ھن ڀروسي ۽ اميدن جي ان ڏيئي کي وسائڻ ناھي ڏنو ۽ اھا ڳالھ سندس غزلن مان پروڙي سگهجي ٿي. امداد سھتي کي سنڌ ۽ انسانيت سان پيار آھي جنھن ڪري ھو سماج جي بدبودار روايتن خلاف کُلي لکي ٿو. امداد سھتي جي غزلن ۾ محبوب جون اکيون ۽ وکريل وار، ھوا جا جهوٽا بڻجي لفظن جو ويس پائن ٿا. ھن جي غزلن ۾ سنڌوءَ جي ھوائن جي ھٻڪار بہ آھي تہ ڪينجهر جي شام جي زرد رنگ جا لباس پڻ پاتل آھن. امداد جي غزلن ۾ ٿر جي ڀنل واريءَ جي خوشبو به آھي ته محبوب جي لبن جي لالاڻ به آھي. ھن وٽ محبوب ڌرتيءَ جو حسين ترين تحفو آھي.

Title Cover of book وڃايا ريت ۾ پيرا

پيار جو معراج ماڻي ڇا ڪجي!؟

پيار جو معراج ماڻي ڇا ڪجي!؟
نيڻ نيڻن ڏانھن تاڻي ڇا ڪجي!؟

دور آھي بيوفائيءَ جو ھتي،
دل اندر ۾ عشق واڻي ڇا ڪجي!؟

ريت جنھن کي اڄ ورائي آ وئي،
تنھن وڃي ڀي ڀينگ ڀاڻي ڇا ڪجي!؟

سج ڇڏي پاڇا نديءَ ۾ ٿو لھي،
ھيڪلو ھن شام ٽاڻي ڇا ڪجي!؟

حرمتون ھن سونھن جون لٽجي ويون،
ھاڻ راڻا ڪاڪ ماڻي ڇا ڪجي!؟

ھي اٽو آھي اڳيئي ٿورڙو،
سو اجايو يار ڇاڻي ڇا ڪجي!؟

شاعري تنهنجي ڪري آهي فقط.
ٻي اڃا تعريف ھاڻي ڇا ڪجي!؟

جو دنيا ۾ ايئن مرڻو ناھ، پوءِ،
عشق کي پيڙھي به گھاڻي ڇا ڪجي!؟

ھي لڪو امداد! ئي آھي چڱو،
روبرو ڀي درد آڻي ڇا ڪجي!؟