اکين پئي اکين جو اشارو هو سمجهيو
وري عشق ٿيندي سَگهارو هو سمجهيو
ويا روح رلجي هي ملندي اشارو،
ازل جو مليو يار پيارو هو سمجهيو.
ڇڏيو هو اکين ۾ جو ماضيءَ ڳوڙهو،
افق ۾ سو ڦاٿل ستارو هو سمجهيو.
اڻيا خواب رنگين ٿي ننڊ شب ڀر،
سويري جو جاڳي اوٿارو هو سمجهيو.
ٽڙي ڏار تان ڦول ڪالر تي آيو،
سڀا ۾ ڀي ٿيندو نيارو هو سمجهيو.
سو اقرار امداد! وسري ڀلا ڪئن!؟
حياتيءَ جو جان وارو هو سمجهيو.