منهنجي دل ٿي اڄ ائين، جئن آمراڻو1 آهي ٿر ۾،
تون ۽ مان همراهه پنهنجي شام ٽاڻو آهي ٿر ۾.
ڪاڪ ڪوماڻي رقيبن جي الائي ڇو پئي آ!؟
ساوڪن جي هي به ڀاڪر ۾ ته ڀاڻو آهي ٿر ۾.
ڇانگ سان ڇوڪِر ترائي تي اچي پئي چيلھ لوڏي،
مور واري ٽور جو ڪيڏو نه ماڻو آهي ٿر ۾.
ٽِيجَ2 جي هت چاندني آهي وڇاڻي رات ڀر ۾،
سانوڻيء سان هر ڏهر جو ڏينهن هاڻو3 آهي ٿر ۾.
ياد جانم منهنجي آهي روح ۾ هاڻي ائين هيءَ،
ڄڻ مکڻ جو ڪو لسيء ۾ يار! چاڻو آهي ٿر ۾.
نيڻ ناسي خوب جنهن جا، ٿي کليا چپڙا عنابي،
يار سو امداد! منهنجو ٿيو اياڻو آهي ٿر ۾.
1. عمر ڪوٽ جي ويجهو ٿر جو هڪ ڳوٺ
2. چنڊ جي پهرين ۽ چوڏهين تاريخ کان پوءِ ٽِيون نمبر ڏينهُن (هر مهيني جي چوٿين ۽ سترهين تاريخ)
3. آلو، پسيل