شاعري

وڃايا ريت ۾ پيرا

امداد سھتي جي غزلن جي پنھنجي بيھڪ، رَسُ ۽ چَسُ آھي. ھو بنيادي طرح رومانٽڪ شاعر آھي ۽ سندس غزلن ۾ دل لڳيءَ جو اھو رنگ خوب پسي سگهجي ٿو. امداد سھتو سدائين اميدن جون مشعلون ٻاري پنھنجا شعر لکندو رھيو آھي ۽ ھن ڀروسي ۽ اميدن جي ان ڏيئي کي وسائڻ ناھي ڏنو ۽ اھا ڳالھ سندس غزلن مان پروڙي سگهجي ٿي. امداد سھتي کي سنڌ ۽ انسانيت سان پيار آھي جنھن ڪري ھو سماج جي بدبودار روايتن خلاف کُلي لکي ٿو. امداد سھتي جي غزلن ۾ محبوب جون اکيون ۽ وکريل وار، ھوا جا جهوٽا بڻجي لفظن جو ويس پائن ٿا. ھن جي غزلن ۾ سنڌوءَ جي ھوائن جي ھٻڪار بہ آھي تہ ڪينجهر جي شام جي زرد رنگ جا لباس پڻ پاتل آھن. امداد جي غزلن ۾ ٿر جي ڀنل واريءَ جي خوشبو به آھي ته محبوب جي لبن جي لالاڻ به آھي. ھن وٽ محبوب ڌرتيءَ جو حسين ترين تحفو آھي.

Title Cover of book وڃايا ريت ۾ پيرا

ٻُڌي وڃ ڪهاڻِي اڙي! دل اسان جي،

ٻُڌي وڃ ڪهاڻِي اڙي! دل اسان جي،
ٿِي آن راڄ راڻِي اڙي! دل اسان جي.

چري پيار ۾ ٿي، چري ئي اڃا آن،
چئي ڪنهن سياڻِي اڙي! دل اسان جي.

ڇني ڦول مالها ۾ ٿو پوئجي جئن،
تو سين تيئن واڻِي اڙي! دل اسان جي.

منهنجي سوچ آهي ته ڄڻ ڪو تماچي،
ٿي نوري نماڻِي اڙي! دل اسان جي.

ملي عشق مايا ازل کان اسان کي،
سدا تون ڌياڻِي اڙي! دل اسان جي.

رهين ٿي ردا پيار جي مون ۾ پائي،
ٿيو امداد هاڻِي اڙي! دل اسان جي.