جَي درد تنهنجي جو ڪو درمانُ ملي پوندو،
منڌل ۽ مئل من کي جيئدانُ ملي پوندو.
ڪجهه رنگ اميدن جا ڀريان جي ملين مون سان،
ڪو تنهنجو اسانکي هي احسان ملي پوندو.
هر گام تي ڏسجن ٿا ماڻهن جا گهڻئي ميڙا،
آخر ڪو ڪڏهن مون کي انسان ملي پوندو.
نيڻن کي وڇايو ٿم گلڙن جي بجا گس تي،
من مهڻو مٺو ڪو اڄ مهمان ملي پوندو.
هر رات اچي مل تون سپنن ۾ سنئين سهنجي،
گهر ۾ به اچڻ جو ڪو امڪان ملي پوندو.
جئن دور ٿو ٿين مون کان ڪئين وهم وڪوڙن ٿا،
اچ يار! تون ڪجهه اوڏو ايمان ملي پوندو.
مان پاڻ چڙهي ويندس امداد! صليبن تي،
جي عشق جي طرفان ڪو فرمان ملي پوندو.